เรื่องเตือนใจคู่รัก อดีตช่างปูนพอรยแล้ว ขอ ห ย่ า กับ ภ ร ร ย า
วันนี้เรามีเรื่องเล่า ของคู่รักคู่หนึ่งที่อยู่กันมานาน โดยเริ่มแรกนั้นสามี ทำงานเป็นช่างปูนในชนบท เมื่อทำงานได้ระยะหนึ่ง ก็ได้เลื่อนขั้นขึ้นมาเป็นหัวหน้าช่างปูน หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ได้ก่อตั้งบริษัท รับเหมาก่อสร้างเป็นของตัวเอง
ต่อมา บริษัทก่อสร้างของเขา ก็ได้กลายเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงใหญ่โตพอสมควร เขาได้พบปะสังสรรค์กับผู้ค นและสังคมมากขึ้น และนี่คือจุดเริ่มต้นที่กลายเป็นจุดเปลี่ยน เกิดสิ่ง ยั่ ว ยุมากมายภายในใจของเขา เมื่อกลับมาบ้าน
เขามองรูปร่างของ ภ ร ร ย า แล้วรู้สึกเบื่อหน่าย จึงคิดว่าชีวิตคู่ของทั้งสอง ควรจะยุติลงได้แล้ว เขาได้ฝากเงินในบัญชีให้กับ ภ ร ร ย า 100 ล้านหยวน ซึ่งเขาคิดว่า เพียงพอต่อการซื้อบ้านใหม่ในเมือง เขาได้วางแผนชีวิตใหม่ให้ ภ ร ร ย า
หากเขาไม่ทำแบบนี้ เขาจะรู้สึกแย่ และรู้สึกว่าเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบ แม้จะหมดรักแล้ว แต่เขาก็ไม่ต้องการให้ ภ ร ร ย า ลำบาก หลังจากที่ขอแยกทางออกไป เมื่อตระเตรียมทุก อ ย่ า ง เรียบร้อย เขาก็ได้พูดคุยกับ ภ ร ร ย า
เธอยอมรับ และฟังข้อเสนอ ด้วยแววตาที่สงบและถ่อมตน เมื่อถึงกำหนดเวลาที่ต้อง ย้ า ย ออก ในช่วงบ่ายโมง เขาบอก ภ ร ร ย า ว่าจะกลับมาช่วย ย้ า ยของ และเป็นการจบชีวิตคู่ ที่อยู่ร่วมกันมา 20 ปี ตลอดช่วงเช้า เขาทำงานด้วยจิตใจที่ว้าวุ่น
พอถึงเวลาพัก เขารีบกลับมาบ้านก็พบว่า ภรรยาไม่อยู่ที่บ้านแล้ว พบเพียงแต่กุญแจบ้าน พร้อมกับสมุดบัญชีที่เขาฝากเงินให้จำนวน 100 ล้านหยวน วางไว้กับจดหมาย ที่เขียนข้อความว่า ฉันไปแล้วนะ ฉันจะกลับไปอยู่บ้านกับแม่
ผ้าปูเตียงซักเสร็จ และตากแห้งหมดแล้ว พับเก็บไว้ให้ที่ห้องแต่งตัวมุมขวาของตู้ เวลาอากาศหนาว อ ย่ า ลืมเอาออกมาใช้ ส่วนเสื้อเชิ๊ตแขวน อยู่ในตู้เสื้อผ้า ถุงเท้าและเข็มขัด เก็บไว้ชั้นล่างของตู้เสื้อผ้านะ
หลังจากที่ฉันไปแล้ว อ ย่ า ลืมกิน ย า กระเพาะคุณไม่ค่อยดี ฉันให้เพื่อนซื้อ ย า ไว้ให้ คุณน่าจะพอกินถึงครึ่งปี และยังมีอีกเรื่อง คุณชอบลืมกุญแจบ้านเป็นประจำ ฉันเลยฝากกุญแจสำรองไว้ที่ป้อมยาม ถ้าลืมก็ไปเอาที่ป้อม ย า ม ได้
ในตอนเช้าก่อนออกไปทำงาน อ ย่ า ลืมปิดหน้าต่าง เพราะถ้าฝนตกจะสาดเข้าบ้าน ทำให้พื้นบ้านเปียก และเสียหาย ฉันทำเกี๊ยวที่คุณชอบไว้ให้ อยู่ในห้องครัว กลับมาก็ต้มกินเองได้นะ ลายมือของเธอในจดหมาย เขียนได้แย่มาก
แต่ตัวหนังสือ ทุกตัวแสดงถึงความจริงใจสุดซึ้ง และทำให้เขารู้สึกเจ็บตรงหัวใจ เขานั่งมองเกี๊ยวที่เธอห่อเก็บไว้ให้เขา ทำให้นึกถึงเมื่อ 20 ปีก่อน นึกถึงช่างปูนจนๆ คนหนึ่ง นึกถึงเสียงสับผัก ที่เตรียมห่อเกี๊ยวให้เขา
ทำให้เขามีความสุข และสัญญากับตัวเองไว้ว่า ฉันจะต้องทำให้ผู้หญิงคนนี้มีความสุขที่สุด เมื่อคิดได้เขาก็รีบขับรถออกไปตามหา ภ ร ร ย า ทันที และได้เจอเธอรอรถ อยู่ที่สถานีรถไฟ ร่างกายเขาเต็มไปด้วยเหงื่อ เขาพูดออกไปว่า
คุณจะไปไหน ผมเพิ่งเลิกงาน เหนื่อยมาทั้งวัน กลับบ้านยังไม่ได้กินข้าว หน้าที่ ภ ร ร ย า เขาทำกันแบบนี้หรือไง ตามผมกลับบ้านเดี๋ยวนี้ เมื่อเธอได้ฟังก็น้ำตาคลอ ค่อยๆ ลุกขึ้นและเดินตามหลังเขาไป จากรอยน้ำตา กลายเป็นรอยยิ้ม
แต่เธอไม่รู้ว่า ผู้ชายที่เดินอยู่ด้านหน้า ตอนนั้นร้องไห้หนักมาก ขณะที่เขาขับรถตามหาเธออยู่นั้น เขากลัวว่าจะหาเธอไม่เจอ กลัวว่าจะต้อง สู ญเ สี ย เธอไปตลอดชีวิต เขาได้แต่ด่าและโทษตัวเองว่า ทำไมถึงคิดไม่ได้ ทำไมถึงทิ้งผู้หญิง
ที่รักเขามาก ผู้หญิงที่อยู่ร่วม ทุ ก ข์ ร่วมสุขกันมา 20 กว่าปี ผู้หญิงที่กลายเป็น ส่วนหนึ่งของชีวิตที่ขาดไม่ได้ ความสุขที่แท้จริงไม่ใช่ จำนวนเงินในสมุดบัญชี แต่มันคือรอยยิ้มของ คนที่รักต่างหาก เมื่อคุณได้มีความรัก และพบกับคน
ที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างคุณ ไม่ว่าจะเวลาสุขหรือเศร้าแล้ว คุณก็ควรที่จะดูแลใส่ใจ ให้ความสำคัญกับเขาคนนั้นมากๆ สิ่งใหม่ๆ อาจทำให้คุณรู้สึกตื่นเต้น แต่สิ่งที่จะทำให้คุณสงบและสบายใจได้ ก็คือคนที่พร้อม จะอยู่ข้างคุณทุกเวลานั่นเอง
ขอขอบคุณที่มา ได้คิดก็คิดได้, aanplearn
