(เรื่องนี้เขียนได้ดีมาก) รถไฟสายแห่งชีวิต
ชีวิตคนเรามันก็เหมือนการ เดินทางโดย รถไฟ ที่มีสถานีต่างๆ มากมาย เปลี่ยนเส้นทาง และก็มีทั้งอุ บั ติ เ ห ตุ ที่ทำให้เราได้พบเจอ หากเราขึ้นรถไฟขบวนนี้ เมื่อตอนเรากำเนิ ดขึ้นมา
และพ่อแม่เรานั่น ก็คือคนที่ติตั๋วให้เรา และเราเชื่อว่า ท่านทั้งสองนั้น จะเดินทางด้วย รถขบวนนี้กับเรา แต่แล้ววันหนึ่งที่สถานีใดสถานีหนึ่ง ท่านก็ต้องลงรถจากไป ทิ้งให้เราอยู่ลำพัง
กับการเดินทางครั้งนี้ เมื่อวันเวลา ผ่ า น ไปเรื่อยๆ มันก็จะมีผู้โดยส ารอื่นๆ ขึ้นรถมาเรื่อยๆ และหลายคน ก็จะเป็นคนที่เรารัก ที่เราผูกพัน เป็นพี่น้อง เพื่อน หรือกระทั่งเป็นที่รัก แห่งชีวิต
และหลายคนลงรถไปกลางทาง เหลือไว้แค่ความทรงจำ หลายคนจากไปโดยที่เราไม่ทันตั้งตัว ไม่ได้สนใจเลยว่า เขาลุกจากที่นั่งลงรถไฟ ไปตอนไหน และการเดินทางโดยรถไฟ ชีวิตขบวนนี้
มันจึงเต็มไปด้วยความรื่นรมย์ ความเศร้ า ความสมหวัง ความมหัศจรรย์ คำอำลา คำอวยพร การเดินทางที่ดี ที่สุด คือการได้ช่วย ให้ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนผู้โด ย ส า ร ทุกคน
จงแน่ใจว่า เรานั้นได้ให้สิ่งที่ดีที่สุด เพื่อให้การเดินทาง มีความราบรื่นมีความสะดวกสบาย ความพิเศษ ของการเดินทาง ที่ยอดเยี่ยมนี้คือ ตัวเราเองก็ไม่รู้ ว่าเราจะต้อง ลงจากรถไฟ
ที่สถานีใด เพราะงั้น เราต้องมีชีวิตให้ดี ให้เจ๋งที่สุด ต้องปรับตัวเอง รู้ลืม รู้ อ ภั ย ให้กับสิ่งที่ดี ที่เรามีให้กับคนรอบข้าง และที่สำคัญคือ ที่เราควรทำเช่นนี้ เพราะหากถึงเวลา ที่เราต้องจากที่นั่งตรงนั้นไป
เพื่อลงจากรถไ ฟ เราจะได้ทิ้งความทรงจำ ที่แสนดี ที่สวยงามเอาไว้ คนที่ต้องเดินทาง ขบวนชีวิตนี้ต่อไป ในชีวิต ควรทำสิ่งที่ดี สิ่งที่ควรค่า แก่การจดจำ นี่แหละ ชีวิตคนเรา
ขอขอบคุณที่มา Thankyou Chonburi, tamnanna