นิทานสอนใจ 3 เรื่อง ที่จะบ่งบอกนิสัยคนได้แม่นมากๆ
1 สมหวัง ไม่ชอบกินไข่ ทุกครั้งที่ได้ไข่มา
ก็เลยให้สมนึกกิน แรกๆสมนึก ก็รู้สึก ขอบคุณสมหวัง แต่นานๆ เข้า
สมนึกก็เคยชิน เมื่อเกิดความเคยชินก็เหมือนกับ เป็นหน้าที่ที่สมหวังต้องทำ
จนนมาวันหนึ่ง สมหวังเอาไข่ให้สมชาย สมนึกก็อารมณ์เสีย โดยลืมไปว่า
ไข่นี้เป็นของสมหวัง สมหวังจะให้ใครก็ได้ สมนึกจึง ท ะ เ ล าะ กับสมหวัง เพราะเรื่องนี้แล้วก็เลิกคบกัน
2 ฤดูร้อน ร้อนมาก
เพื่อนๆ หลายคนไป เดินเล่นกันไปถึงแม่น้ำก็เอาขาไปแช่น้ำกัน ปรากฏว่า
รองเท้าของสมศรีลอยตามน้ำไป ระหว่างทางเดินกลับบ้าน พื้นถนนร้อนมาก
และต้องเดินไกล สมศรีจึงขอให้เพื่อนๆ ช่วย แต่ทุกคนมีรองเท้าแค่คู่เดียว
สมศรีไม่สบอารมณ์เพราะเธอชอบขอให้คนอื่น ช่วยเสมอและแค่ทำเป็นงอน
ก็จะมีคนยื่นมือเข้าช่วยแต่ครั้งนี้ไม่ เธอจึงคิดว่า เพื่อนๆ ทุกคนใช้ไม่ได้
ไม่ยอมช่วยเหลือ แล้วก็มีสมปองเอารองเท้าตัวเองให้สมศรีใส่ ยอมทนเท้าร้อนเดินต่อ
สมศรี ขอบคุณสมปอง สมปองบอกสมศรีว่า เธอต้องจำไว้ว่า ไม่มีใคร
มีหน้าที่ต้องช่วยเธอ ที่ช่วยเธอ เพราะเป็นเพื่อนกัน ไม่ช่วยก็ไม่ผิด
สมศรีจำคำพูดของสมปอง ต่อแต่นี้ไปสมศรีก็ให้ ความช่วยเหลือเพื่อนๆ
เป็นและด้วยความเต็มใจ หลายครั้งเรามักจะ หวังให้คนอื่นดีต่อเรา
ตอนแรกเราก็ซาบซึ้ง แต่เมื่อเวลา ผ่ า น ไปเราก็เคยชิน
เคยชินกับที่คนอื่นดีต่อเรา เหมือนเป็นหน้าที่ ที่เขาต้องดีต่อเรา
เมื่อวันหนึ่ง ไม่ดีต่อเรา เราก็โมโห ความจริง ไม่ใช่ว่า คนอื่นไม่ดีต่อเราแล้ว
แต่เป็นเพราะ เราเรียกร้องมากขึ้น เคยชินกับการรับ ก็เลยลืมบุญคุณ เลิกซาบซึ้ง ลืมขอบคุณ
3 แพะตัวหนึ่ง เจอหม าป่า หมาป่าจะกินแพะ
แพะจึงสู้ใช้เขาสู้กับหมาป่า และก็ตะโกนขอให้เพื่อนๆช่วย วัวมองมาเห็นเป็นหม าป่า ก็วิ่งหนีไป
ม้ามองมา เห็นเป็นหมาป่า ก็วิ่งหนีไปอีกตัว ลาเห็นเป็นหมาป่า ก็เดินหนีไปอย่ างเงียบ ๆ
ห มู ผ่ า นมา เห็นเป็นห ม าป่า ก็หายตัวไป กระต่ายได้ยิน วิ่งหนีแซงเพื่อน ๆ ไปทุกตัว
หมาได้ยิน รีบวิ่งเข้ามา จะสู้กับห มาป่า หม าป่าเห็นมีหม ามาช่วย จึงวิ่งหนีไป แพะรอด ต า ย
กลับมาถึงบ้าน เพื่อนๆ มาทุก ตัว วัวบอก ทำไมไม่บอก ข้าจะใช้เขาของข้า แทงทะลุท้องมัน
ม้า ทำไมไม่บอก ข้าจะใช้เกือกของข้า กระทืบมัน ลา ทำไมไม่บอก
ข้าจะร้องเสียงดัง ๆ ให้หมาป่าตกใจตาย ห มู ทำไมไม่บอก ข้าจะใช้ปากของข้า
พุ่งชนให้มันตกเขาไป กระต่าย ทำไมไม่บอก ข้าวิ่งเร็ว ข้าจะไปส่งข่าวของความช่วยเหลือ
ในการพูดคุยกันอย่ างเมามันนี้ ขาดอยู่ ตัวเดียว คือ หมา มิตรภาพที่แท้จริง
ไม่ใช่ดูที่ คำพูด ที่แสนหวาน แต่เป็นมือ ที่ยื่นให้ตอนคับขัน
พวกที่อยู่ล้อมหน้าล้อมหลังคุณ ทำให้คุณรู้สึกดี อาจจะไม่ใช่เพื่อนแท้ของคุณ
แต่กับเขาที่ดู เหมือนห่างไกล แต่ใส่ใจคุณตลอดเวลา
ตอนคุณมีความสุข ไม่ไปสมทบ แต่ตอนคุณต้องการช่วยเหลือ
จะทำเพื่อคุณอย่ างเงียบๆ และเป็นห่วงใส่ใจคุณ นั่นเป็นเพื่อนแท้ของคุณ
ขอขอบคุณที่มา forward Line, postsod