นิทาน 3 เรื่องนี้ บอกนิสัยของคนเราได้ดี
1 สมหวัง ไม่ชอบกินไข่ ทุกครั้งที่ได้ ไข่มาก็ให้
สมนึกกินแรกๆสมนึก ก็รู้สึกขอบคุณ สมหวังแต่นานๆ
เข้าสมนึก ก็เคยชินเมื่อเกิด ความเคยชิน
ก็เหมือนกับเป็น หน้าที่ที่สมหวัง ต้องทำจนมาวันหนึ่ง
สมหวังเอาไข่ให้ สมชายสมนึก ก็อารมณ์เสีย โดยลืมไปว่า
ไข่นี้เป็นของสมหวัง สมหวังจะให้ใครก็ได้ สมนึกจึง ท ะ เล า ะ
กับสมหวัง เพราะเรื่องนี้ แล้วก็เลิกคบกัน
2 ฤดูร้อน ร้อนมากเพื่อนๆหลายคน ไปเดินเล่นกัน ไปถึงแม่น้ำ
ก็เอาขาไปแช่น้ำกัน ปรากฏว่า รองเท้าของสมศรี
ลอยตามน้ำไป ระหว่างทางเดินกลับบ้าน พื้นถนนร้อนมาก
และต้องเดินไกล สมศรีจึงขอให้เพื่อนๆช่วย แต่ทุกคน
มีรองเท้าแค่คู่เดียว สมศรีไม่สบอารมณ์ เพราะเธอชอบ
ขอให้คนอื่นช่วยเสมอ และแค่ทำเป็นงอน ก็จะมีคน
ยื่นมือเข้าช่วยแต่ครั้งนี้ไม่ เธอจึงคิดว่า เพื่อนๆทุกคนใช้ไม่ได้
ไม่ยอมช่วยเหลือ แล้วก็มีสมปอง เอารองเท้าตัวเอง
ให้สมศรีใส่ยอมทนเท้าร้อน เดินต่อสมศรี ขอบคุณสมปอง
สมปองบอกสมศรีว่า เธอต้องจำไว้ว่าไม่มีใคร มีหน้าที่ต้องช่วยเธอ
ที่ช่วยเธอ เพราะเป็นเพื่อนกัน ไม่ช่วยก็ไม่ผิดสมศรี
จำคำพูดของสมปอง ต่อแต่นี้ไปสมศรีก็ให้ ความช่วยเหลือเพื่อนๆ
เป็นและด้วยความเต็มใจ หลายครั้งเรามักจะ หวังให้คนอื่นดีต่อเรา
ตอนแรกเราก็ซาบซึ้ง แต่เมื่อเวลาผ่ า นไป เราก็เคยชินเคยชิน
กับที่คนอื่นดีต่อเรา เหมือนเป็นหน้าที่ ที่เขาต้องดีต่อเรา
เมื่อวันหนึ่งไม่ดีต่อเรา เราก็โมโหความจริง ไม่ใช่ว่า
คนอื่นไม่ดีต่อเราแล้ว แต่เป็นเพราะ เราเรียกร้องมากขึ้น
เคยชินกับการรับ ก็เลยลืมบุญคุณ เลิกซาบซึ้ง ลืมขอบคุณ
3 แพะตัวหนึ่ง เจอหมาป่า หมาป่าจะกินแพะ
แพะจึงสู้ใช้เขาสู้กับหมาป่า และก็ตะโกนขอ ให้เพื่อนๆช่วยวัว
มองมาเห็นเป็นหมาป่า ก็วิ่งหนีไปม้ามองมา เห็นเป็นหมาป่า
ก็วิ่งหนีไปอีกตัวลา เห็นเป็นหมาป่า ก็เดินหนีไปอ ย่ า งเงียบ ๆ
ห มู ผ่ า น มา เห็นเป็นหมาป่า ก็หายตัวไปกระต่ายได้ยิน
วิ่งหนีแซงเพื่อนๆไปทุกตัว หมาได้ยิ รีบวิ่งเข้ามา จะสู้กับหมาป่า
หมาป่าเห็นมีหมามาช่วย จึงวิ่งหนีไปแพะรอด ต า ย กลับมาถึงบ้าน
เพื่อนๆมาทุกตัว วัวบอกทำไมไม่บอก ข้าจะใช้เขาของข้า
เ เ ท งทะลุท้องมันม้า ทำไมไม่บอก ข้าจะใช้เกือกของข้า
กระทืบมันลา ทำไมไม่บอก ข้าจะร้องเสียงดัง ๆให้หมาป่า
ตกใจ ต า ย ห มู ทำไมไม่บอก ข้าจะใช้ปากของข้า พุ่งชน
ให้มันตกเขาไปกระต่าย ทำไมไม่บอก ข้าวิ่งเร็ว
ข้าจะไปส่งข่าวขอ งความช่วยเหลือ ในการพูดคุยกัน อ ย่ า ง เ ม า มันนี้
ขาดอยู่ตัวเดียว คือ หมามิตรภาพที่แท้จริง ไม่ใช่ดูที่ คำพูด
ที่แสนหวานแต่เป็น มือ ที่ยื่นให้ตอน คับขันพวกที่อยู่
ล้อมหน้าล้อมหลังคุณ ทำให้คุณรู้สึกดี อาจจะไม่ใช่เพื่อนแท้
ของคุณแต่กับเขา ที่ดูเหมือนห่างไกล แต่ใส่ใจคุณตลอดเวลา
ตอนคุณมีความสุข ไม่ไปสมทบแต่ตอน คุณต้องการช่วยเหลือ
จะทำเพื่อคุณ อ ย่ า ง เงียบๆ และเป็นห่วงใส่ใจคุณนั่น เป็นเพื่อนแท้ของคุณ
ขอขอบคุณที่มา จาก ขอบคุณข้อมูลดีๆจร้า, tnmbs
