(เรื่องสอนใจ) ถ้าหากไม่มีลูกแก่ตัวไปใครจะมาคอยดูแล
เชื่อว่าคงมีหลายคน เคยได้ยินคนพูดกันว่า หากมีลูกเเก่ตัวมาจะได้มีคนเลี้ยง
เเละอีกคำพูดหนึ่ง คือถ้าหากไม่มีลูก เเก่มาใครจะเลี้ยง ซึ่งความคิดแบบนี้
ถูกส่งต่อสืบทอดกันมา ตั้งแต่โบราณกันเลยทีเดียว หลายๆคนก็ยังคิดแบบนี้
กันอยู่เสียด้วย แต่ว่าก็ยังมีคนเเก่ที่ปรับตัวอยู่กับ ครอบครัวไม่ได้แล้วคุณล่ะ
คิดกับเรื่องนี้ อ ย่ า ง ไร เอาล่ะไม่ต้องตอบเราแต่คุณลองมาดู และให้คำตอบ
ตัวเองซึ่งเรื่องนี้ จะช่วยสอนใจได้ไม่น้อยเลย เรื่องมีอยู่ว่ามีคุณแม่คนหนึ่ง
ที่สามีของเธอ เสียไปนานแล้ว เธอทำงานคนเดียว โดยสอนหนังสือ หาเงิ น
มาเลี้ยงครอบครัว เลี้ยงลูกชายจนเติบโตมา และ เ ด็ ก ชายก็เป็นคนว่าง่าย
เชื่อฟังแม่ ตั้งแต่ เ ด็ ก ๆเลย พอลูกโต ก็ส่งไปเรียนต่ออเมริกา หลังจากเรียนจบ
เขาก็อยู่ทำงาน ที่นั่นต่อซื้ อบ้าน แต่งงานมีลูก 1 คน สร้างครอบครัวอบอุ่น
และมีความสุข แล้วแม่เขา ก็ตัดสินใจย้ ายไปอยู่กับลูก และลูกสะใภ้
และหลานที่อเมริกา ในช่วงวัยหลังเกษียณ ชีวิตบั้นปลายก็มีความสุขดี
ซึ่ง 3 เดือนก่อนที่จะเกษียณ นั้นก็รีบเขียนจดหมาย บอกกับลูกชายซึ่งบอก
ถึงความปรารถนา กับลูกชายว่า มีลูกเอาไว้เลี้ยงย ามเเก่ คิดถึงสายตา
ของญาติพี่น้อง เพื่อนๆเพียงแค่คิดถึงภาพเหล่านั้น ว่าทุกคนจะอิจฉาเธอ
เธอก็มีความสุข จากนั้นส่งไป ก็รอจดหมายตอบกลับจาก ลูกชายซึ่งเธอก็จัดการ
เรื่องบ้าน งานต่างๆ เรียบร้อย และในคืนสุดท้าย ก่อนที่เธอเกษียณนั้น
จดหมายจากลูกชาย ณ แดนไกล ก็มาถึงพอเปิดออกมาดูก็เห็นเป็น เช็ค
มูลค่า 3 หมื่นเหรียญ ดอลล่าห์เธอก็แปลกใจมากๆ เพราะลูกชายไม่เคย
ส่งเงิ นให้เธอเลย แล้วจากนั้น ก็ได้เปิดอ่ านจดหมาย ที่มีใจความว่า
แม่ครับเราได้คุยกันแล้ว และได้ข้อสรุปว่า.พวกเราไม่ยินดี ให้แม่มาอยู่ด้วย
ที่อเมริกาถ้าแม่คิดว่า แม่มีบุญคุณที่เลี้ยงดูผม คำนวณตามราคาตลาด
ก็ประมาณ 20,000 กว่าเหรียญ ผมก็เลยเพิ่มให้ นิดหน่อยแล้วส่งเช็คให้
30,000 เหรียญมาให้แม่นะครับหวังว่าต่อไปนี้ แม่จะไม่เขียนจดหมาย
หาผมอีกหลังจาก อ่ านจดหมายจบ ก็น้ำตาไหลเลยรู้สึก เหมือนต้องเป็น
ม่ายตลอดชีวิต และเธอก็ตัดสินใจ ศึกษาพระพุทธศาสนา หลังจากนั้น
เธอก็คิดได้ว่า เธอใช้เงิ น 3 หมื่นเหรียญไปเที่ยวรอบโลก จะได้เห็นอะไรใหม่ๆ
แล้วจากนั้นเธอ ก็เขียนจดหมาย 1 ฉบับหาลูกชายใจ ความในจดหมายเขียนว่า
ลูกรัก ลูกไม่อย ากให้แม่ เขียนจดหมายมาอีก ก็ให้คิดเถอะว่า จดหมายฉบับนี้
เป็นข้อความเพิ่มเติม จากฉบับที่แล้วนะ แม่ได้รับเช็คแล้ว และใช้เงิ นนั้น
เดินทางเที่ยวรอบโลก ระหว่างเดินทาง ท่องเที่ยวอยู่นั้น อยู่ๆแม่ก็รู้สึกว่า
แม่ควรขอบใจลูก ขอบใจ ที่ทำให้แม่ได้เห็นอะไรหลายๆ อ ย่ า ง แม่ได้ปล่อยวาง
ทำให้แม่ได้เห็นว่า ความสัมพันธ์ในครอบครัว เพื่อนคนรักไม่มีรากหยั่งลึก
เปลี่ยนแปลงได้ ตลอดถ้าวันนี้ แม่ยังคิดไม่ตก ยังยึด ติ ด ยัง ทุ ก ข์ แม่คงจากไปแล้ว
จากการปฏิเสธของ ลูกทำให้แม่ได้เห็นว่า คนเราถ้ามีวาสนา ก็ได้เจอหมดวาสนา
ก็ต้องจากการ ทุก อ ย่ า ง ไม่เที่ยงแท้ทำให้แม่เรียนรู้ ที่จะสงบ มองทุก อ ย่ า ง
ในเชิงบวกแม่ไม่มีลูกแล้ว ไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงฉะนั้น แม่ถึงสามารถอยู่ได้
โดยไม่มีมันพ่อแม่ ที่น่าสง ส า ร คนเป็นพ่อแม่ อย ากมอบ สิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูก
แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่ได้รับกลับมา มันไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด มีคนกล่าวเอาไว้ว่า
บ้านของพ่อแม่คือ บ้านของลูกตลอดเวลา บ้านของลูกไม่เคยเป็นบ้านของ
พ่อแม่หรอก การให้กำเนิดลูก เป็นงานที่ต้องทำ การเลี้ยงดูเป็นภาระหน้าที่
การพึ่งพาลูกเป็น ความเข้าใจผิดช่างเป็นเรื่องราว ที่ไม่ค่อยน่าฟังเท่าไหร่
แต่จะไม่ฟังก็ไม่ได้ แม้ว่า ไม่ใช่ลูกทุกคนจะเป็นเหมือน ลูกชายในเรื่องนี้ที่ไม่มีหัวใจ
แต่คนเป็นพ่อแม่ ไม่ควรคิดว่า เเก่แล้วจะต้องพึ่งพาลูกๆ หากจะพูดกันตามตรง
เเก่แล้วก็ต้องดูแลตัวเอง เมื่อลูกกตัญญูต่อคุณ แสดงว่า คุณมีบุญมาก
หากลูกไม่กตัญญูพอ พ่อแม่ก็ทำอะไรไม่ได้วิธีที่ดีที่สุด คือการวางแผนชีวิต
ตนเองพึ่งพาตนเอง ให้ได้จากมุมมองของสังคม การมีลูกจะได้มีเลี้ยงตนตอนเเก่
เป็นความปรารถนา ของใจแต่ในปัจจุบันนี้อะไร หลาย อ ย่ า ง มันเปลี่ยนไป
และยุคนี้ไม่เหมาะ ที่จะคิดว่ามีลูกเอาไว้เลี้ยงตอนเเก่ อีกด้วยหวังว่าเรื่องนี้
จะช่วยเตือนสติใครหลายๆ คนการไปวางความคาดหวังไว้ กับลูกนั้นไม่ใช่
สิ่งที่ควรทำเลย ขนาดคุณยังชอบ ที่จะเลือกทางเดิน ให้กับตัวเองแล้วลูกคุณ
เขาจะไม่อย ากทำบ้างหรือ หากคาดหวังมีลูกเอาไว้ เลี้ยงตอนเเก่นั้นมันผิด
และเห็นเเก่ตัว ตั้งแต่คิดแล้ว เขาควรจะมีชีวิตที่เขาเลือกเอง ในขณะเดียวกัน
คุณก็เลือกที่จะ ใช้ชีวิตในแบบของ ตัวเองได้เหมือนกัน
ขอขอบคุณที่มา sabuyjaijung, staylifeth
