(เรื่องสอนใจ) หมาดุต่อให้เลี้ยงดีแค่ไหน ก็ไว้ใจไม่ได้

(เรื่องสอนใจ) หมาดุต่อให้เลี้ยงดีแค่ไหน ก็ไว้ใจไม่ได้

เขียนได้ดีมาก คนต่อให้เลี้ยงดีแค่ไหน ก็เชื่อใจไม่ได้จริงๆ มาฟังเรื่องเล่าสะท้อนใจหมาๆคนๆกันจริงไหม ตามอ่ าน ดู ในซอยบ้านจะมีหมาตัวนึง มันคงไม่ค่อย ชอบข ี้หน้าผมเท่าไหร่ ทุกครั้งที่ผมเดิน

ผ่ า น หน้าบ้านมัน มันจะเห่ากระโจนใส่ประตูเหล็ก อ ย่ า ง บ้ า ค ลั่ ง ราวกับว่าผมเคยไปทำอะไรให้มัน เวลาผมไปซื้อของหน้าปากซอย ผมเคยเล่าให้พ่อฟังว่า ไม่กล้าไปกลัวหมา พ่อบอกผมว่า

ไม่ต้องกลัวหรอกหมาที่ดุที่สุด ให้ลูกชิ้นมันทุกวันๆ ซักวันมันก็จะเชื่องเอง นับแต่วันนั้นผมเจียดเงิ น 5 บาทซื้อลูกชิ้น 1 ไม้ ผมกินสองลูกแบ่งหมา 2 ลูกทุกวันแรกๆมันแทบ จะกระโดดกัดมือผมให้ได้

ถ้าไม่มีประตูเหล็ก ผมคงมือขาดไปแล้ววันเวลา ผ่ า น ไปไม่นาน มันไม่เห่าผมอีกเลย กระดิกหางรอผมทุกเย็นวันหนึ่ง เจ้าของบ้านปิดประตูไม่สนิท มันวิ่งกระดิกหางมาหาผมหยอก เล่นกับผมสนุกสนาน

ตั้งแต่วันนั้น เราเป็นเพื่อนกัน และวิ่งเล่นกันมาโดยตลอด โตมาผมจึงนึกถึงคำพ่อสอน หมาที่ว่าดุๆ เราหยิบยื่นไมตรีให้ มอบความเป็นมิตรให้ ดุแค่ไหนก็กลายเป็นเชื่อง แต่กับคนต่อให้เราดีแค่ไหน

จริงใจแค่ไหน เลี้ยงอาหารดีแค่ไหน ก็ยังหักหลังเราได้ลูกชิ้นไม่กี่ไม้ ซื้อใจหมาได้ตลอดชีวิต กับคนต่อให้เลี้ยงดี แค่ไหนก็เชื่อใจไม่ได้จริงๆ หมาที่ว่าดุยังไม่น่ากลัวเท่าใจคน

ขอขอบคุณที่มา profession-j55