(เรื่องสอนใจ) ต่อให้เราให้ 9 ครั้งแต่คนเขาก็ไม่จำหรอก เขาจะจำแค่หนึ่งครั้งที่เราไม่ให้
ตอนผมขายลูกชิ้นหน้า 7-11 มีลูกค้าคนนึง แกขับรถตุ๊กๆ เป็นลูกค้าประจำทุกๆวัน แกจะมาซื้อลูกชิ้นเนื้อผม 4 ไม้ 40 บาท แกไม่กินอย่ างอื่น นอกจากลูกชิ้นเนื้อเท่านั้น ผมเห็นว่าเป็นลูกค้าประจำ และชอบที่แกเป็นคน ทำมาหากินเหมือนกัน
ผมจะแถมให้แกทุกครั้ง ครั้งละไม้ แกซื้อ 4 ไม้ 40 บาท ได้ 5 ไม้ทุกรอบ มีอยู่วันนึงผมขายดี ลูกชิ้นทอดเหลือแค่ 4 ไม้พอดี ผมไม่ได้แถม และก็ลืมบอกแก แกเห็นในถุงมีลูกชิ้นแค่ 4 ไม้ แกก็เดินกลับมาทวงว่า อีกไม้ล่ะ
ผมบอกแกว่า โทษทีครับพี่ วันนี้ขายดี มีแค่ 4 ไม้จริงๆ พรุ่งนี้ผมแถมให้นะ แกทำหน้าเซ็ง แล้วตั้งแต่วันนั้น ก็ไม่มาซื้อร้านผมอีกเลย แต่ไปซื้อร้านตรงข้ามผมแทน วันนี้ผมนึกได้ เพราะป้าเจ้านี้ก็ไม่ได้แถมผมเหมือนทุกวัน
แต่ผมก็ไม่ทวงนะ เข้าใจว่าแถมคือน้ำใจ และแกคงลืมมันทำให้นึกถึงคนๆ นึงมากินกับผม เวลาไปไหนผมเลี้ยงตลอด เพราะเห็นว่าไม่ค่อยมีเงินมีวันนึงผมเงินไม่พอ เช็คบิลมา 7 ร้อยกว่า แต่ผมมีแค่ 4 ร้อยกว่า เลยให้เขาช่วยออก
เหมือนไม่เต็มใจแต่ก็ออก หลังจากนั้น เขาก็ไม่มากินมาเที่ยวกับผมอีกเลย นี่แหละคน เคยได้แล้ว พอไม่ได้ ก็ไม่พอใจ ตีค่าน้ำใจคนอื่นแบบผิดๆ อ ย่ า ง ที่เค้าพูดกัน คนไม่จำ 9 ครั้งที่เราให้หรอก เขาจำครั้งเดียวที่เราไม่ให้
ขอขอบคุณที่มา สิริทัศน์ สมเสงี่ยม, aanplearn
