เธอรู้ใช่ไหม “ว่าหงส์กับหมา” กินข้าวด้วยกันไม่ได้นะ

เธอรู้ใช่ไหม “ว่าหงส์กับหมา” กินข้าวด้วยกันไม่ได้นะ

เมื่อสมัยที่คานธี ยังเรียนอยู่ที่อังก ฤ ษ อาจารย์ไม่ชอบคานธี จึงมักจะพูดเสียดสีให้เขาอับอาย ตลอดเวลา

เขามักจะโดนอาจารย์บางคน ดูถูกเพราะว่า เขาเป็นคนเ อ เ ชี ย และยังมีผิ ว สี จึงทำให้เข้ากับอาจารย์บาง

คนไม่ค่อยได้ วันหนึ่งคานธีไปกินข้าวที่โรงอาหาร และเดินไป เพื่อจะนั่งร่วมโต๊ะกับอาจารย์ แต่อาจารย์

กลับเอ่ยขึ้นมาว่าคานธีเธอรู้ใช่ไหม ว่าหงส์กับหมา กินข้าวด้วยกันไม่ได้น่ะ คานธีนิ่งไปพักหนึ่ง และเขาก็

นึกอะไรขึ้นมาได้ เขาจึงตอบกลับอาจารย์ไปว่า ได้ครับ งั้นผมจะบินไปกินที่อื่นก็ได้ครับ พร้อมกับถือจาน

ข้าวลุกไปอีกโต๊ะหนึ่ง อาจารย์โกรธคานธีมาก ที่แอบเปรียบตัวเองเป็นหมา จึงคิดจะหาทางเอาคืน

ในระหว่างที่อยู่ในชั้นเรียน อาจารย์จึงได้ตั้งคำถามกับคานธี ต่อหน้าเพื่อนคนอื่น เพื่อหวังให้คานธีต้องอับอาย

อาจารย์ถามคานธีว่า ถ้ามีกล่องอยู่ 2 ใบกล่องหนึ่งใส่ความรู้ไว้ อีกกล่องใส่ความร่ำรวย เป็นเธอจะเลือก

กล่องไหนคานธี คานธีจึงตอบไปว่าผมเลือกความร่ำรวยครับ อาจารย์ได้ฟังคำตอบก็ยิ้มเย้ย พร้อบกับพูดว่า

ถ้าเป็นอาจารย์จะเลือกกล่องความรู้นะ คานธียังนิ่งอยู่ แล้วก็นึกอะไรขึ้นได้ จึงตอบกลับไปว่า ใช่ครับเพราะ

คนเรา ก็ต้องอย ากได้ในสิ่งที่ตัวเองไม่มีอยู่แล้วครับ เมื่ออาจารย์ฟังคำตอบ ก็ยิ่งเพิ่มความโกรธมากกว่าเดิม

แต่ก็ได้แค่เก็บไว้ในใจ วันต่อมาอาจารย์ตรวจข้อสอบ แต่คานธีกลับทำถูกหมดทุกข้อ อาจารย์ไม่รู้จะทำยังไง

จึงได้เขียนใส่กระดาษคำตอบของคานธีว่า ไ อ้ งั่ ง เมื่อคานธีได้รับกระดาษคำตอบคืน ก็ตกใจกับสิ่งที่อาจารย์ทำ

เขานั่งคิดสักพัก แล้วก็เดินไปหาอาจารย์พร้อมกับบอกว่า อาจารย์ครับอาจารย์เซ็นชื่อแล้ว แต่ลืมให้คะแนน

ผมครับ หากเป็นผู้ที่ต้องถูกกระทำอยู่ตลอดเวลา การตอบโต้ก็ไม่ใช่เรื่องเเย่ เสมอไป แต่เราสามารถ

เลือกวิธีที่จะตอบโต้ได้ โดยไม่ต้องใช้กำลัง หรือทำให้เกิดเรื่องใหญ่โต ใช้ไหวพริบที่ดีตอบโต้กลับ เพื่อให้เขา

สำนึกบ้าง ก็ไม่เเย่นะก็เหมือนกับคนที่ ปาโคลนใส่คนอื่น มือของเขามักจะเปื้อนก่อนเสมอ ฉันใดก็ฉันนั้น

ขอบคุณที่มา จาก stand-smiling