ถ้ารู้สึกไม่ไหว ให้กลับมาหาคนที่บ้านนะลูก

ถ้ารู้สึกไม่ไหว ให้กลับมาหาคนที่บ้านนะลูก

เพียงประโยคเดียว เหมือนปลดล็อค ความรู้สึก

ความเหนื่อยความหนักใจ อะไรหลายๆ อ ย่ า ง ครอบครัวสำหรับเรา

คืออะไรที่สำคัญมากๆ ถ้าวันนี้คนที่เหนื่อย จากปัญหาอะไร

หลายๆ อ ย่ า ง ลองโทร ไปขอกำลังใจจ ากคนทางบ้าน

หรือคนที่เรารักดูนะ มันให้ฟีล ก ู ด มากๆเลย เชื่อเราไม่ว่า

จะเป็นคฤหาสน์หลังใหญ่ ที่ดินหลายร้อยไร่ หรือบ้านไร่ปลายนา

หลังคามุงจากบ้านก็คือ บ้านอยู่ดีมันไม่ได้ เป็นเพราะโครงสร้างรูปร่าง

แต่เพราะคนที่อยู่ที่นั่น ต่างหากการได้ กลับบ้านเหมือน

ย า รั ก ษ า แ ผ ล ใจ เหมือนการได้ชาร์จแบต เติมพลังเหมือนการ

ได้กลับไปเจอแผนที่หลัง จากหลงทางการได้รู้ว่า มีคนรอเราอยู่ที่บ้าน

เป็นคนที่พร้อมจะเข้าใจ เราที่สุดเป็นคนที่ ยอมรับเราได้ทุก อ ย่ า ง

เป็นคนที่ อ ย า ก ฟังเรา เป็นคนที่ไม่ว่าจะเป็นยังไง เขาก็จะพูดกับเราว่า

ไม่เป็นไรนะเสมอ ถ้าไม่ไหวก็กลับมา บ้านเรานะมันดีจริงๆ

เราเชื่อว่าคำพูดมีพลัง ในตัวมันเองเราเป็น เ ด็ ก หอตั้งแต่ ม 1 จ นตอนนี้จะปี 2

แล้วชีวิตที่ห่างบ้าน ตลอดห่างครอบครัว ทำให้ทุกเย็นก่อนนอน

หรือหลังอาบน้ำจะเป็น กิจวัตรประจำวันของทุกวัน คือการที่ต้องโทรหา

แม่บางที่ก็ไม่มีเรื่องราว อะไรมากมาย เพียงแค่ถามกันว่า

วันนี้ทำอะไรวันนี้กินข้าว กับอะไรจะนอน หรือยังหรือในวันที่มี

เรื่องมากมายคุยกัน เราก็คุยกับแม่เป็น ชั่ ว โมงๆ ได้ แม้จะโทรหากัน

ทุกวันเลยก็ตามวันนี้ เป็นวันหนึ่งที่หนักจาก การรับจ้างทำงานพิเศษ

เราคุยกับแม่ว่าวันนี้ เจอเรื่องหนักอกหนักใจ วันนี้วันเวลาเดิน ผ่ า น ไปช้ามาก

ช้ามากในความรู้สึกเรา เราระบายทุก อ ย่ า ง ออกไปเรื่อยๆ จนกระทั่งไม่ไหว

ก็กลับมาบ้านเรานะ ลูกบ้านไม่ใช่สถานที่ แต่มันคือผู้คน

คือคนที่พร้อมจะโอบอุ้มเรา ปลอบใจเราให้กำลังใจเรา เอาเถอะบางทีตอนนี้

อาจจะมีเรื่องแย่ๆบางทีก็ไม่รู้ จะทำยังไงกับเรื่องที่เจอดี บางทีชีวิตมัน

อาจจะ ย า ก บ้าง แต่ อ ย่ า ง น้อย ก็มีคนคอยเราอยู่ ถ้าไม่ไหวก็กลับบ้านนะ

บ างทีเพียงแค่นี้อะไรๆ ก็อาจจะกลับมาดีได้ก็ได้ เมื่อเราได้รู้ว่า

เราไม่ได้อยู่เพียงลำพัง ไม่มีที่ไหน อบอุ่นที่บ้านเรา

ถ้าไม่ไหวก็กลับมา บ้านเรานะพ่อแม่ ยังรอคอยเสมอ

ขอขอบคุณที่มา สห าย, r-sim100