อย่าอวดรวยกับคนรอบข้าง ทั้งที่ตัวเองยังจนอยู่ เตือนใจได้ดี
เมื่อ 100 ปีก่อน
คน จี น หนีความย า ก จน เป็นกุลี เเบกข้าวส า ร ขายน้ำเต้าหู้ ฯลฯ
คนบ้านเราก็ไป ดูถูกเขาว่าไอ้เจ็ก แต่ดีที่คนจี น ขยัน
หนักเอาเบาสู้ อ ย า ก เป็นเจ้าของกิจการ อ ย า ก เป็นพ่อค้าคนไ ท ย
ชอบสบาย อ ย า ก เป็นเจ้าคนนายคน รับราชการมียศมีเกียรติ
พอมาวันนี้คน จี น ร่ำรวย เป็นเจ้าของ กิจการมากมาย
ส่วนเราเป็น ลูกจ้างเป็น ลูกหนี้คน จี น
เมื่อ 50 ปีก่อน
คนอินเดีย คนบังกลาเทศ หนีความ ย า ก จนมาเมืองกรุง
เป็นคนขายนมแพะ ขายถั่วเราก็ดูถูกเขา เรียกไอ้บังแต่คนอินเดียขยัน
เจียมตัวประหยัดเก็บออม ไม่ยอมเสียเปรียบ วันนี้เขาเป็นเจ้าของ
กิจการมากมาย ส่วนคนบ้านเราก็เป็นลูกจ้าง และเป็นลูกหนี้คนอินเดีย
เมื่อ 30 ปีก่อน
คนเวียดนาม อพยพมาเพราะ ส ง ค ร า ม มาเมืองกรุง ชลบุรี
เป็นลูกจ้างทำประมง ทำนาคน ไ ท ย ไป ดูถูกเขาว่าไอ้แกว
แล้ววันนี้บ้านเราโดย เฉพาะทางอีสาน ภาคตะวันออกคนเวียดนาม
เป็นเจ้าของกิจการ มากมายแล้วเราล่ะ เป็นลูกจ้างเป็นลูกหนี้
เขาวันนี้คนลาวคนพม่า คนเขมรเข้ามาบ้านเรา เป็นคนรับใช้ในบ้าน
พนักงานโรงแรม เ ด็ ก เสิร์ฟร้านอาหาร คนงานก่อสร้าง
เราไปดูถูก เรียกเขาว่า ไอ่เขมร ไอ่หม่อง
ในอนาคตอีก 20 ปีข้างหน้า
ชนชาติต่างๆที่อพยพ เข้ามาก็คงเป็นเจ้าของ กิจการส่วนเรา
ก็กลับมาเป็นลูกจ้าง เขาและอาจเป็น ลูกหนี้เขาด้วย
เหมือนรุ่นพ่อแม่ปู่ ย่ า ต า- ย า ย ของพวกเรานี่แหละ คือคนบ้านเราแท้ๆ
ทำไมคน ไ ท ย มีความรู้ แต่ไม่สร้างโอกาส ไม่สร้างงานให้มีคุณค่า
งานหนักหน่อยก็ท้อ บ่นเหนื่อยเงินเดือนน้อย อ ย า กลาออก
ไม่มองว่าตัวเองทำงาน คุ้มค่าจ้างหรือเปล่าน่า เป็นห่วงจริงๆ
คนไ ท ย รักสนุก รักสบาย ไม่พึ่งพาตัวเอง ชอบหรูหรา
ชอบอวดฉิบหายไม่ว่า ขอแค่ได้หน้าก็พอ แข่งกันอวดรวยแต่มีหนี้ท่วมหัว
หลอกตัวเองหน้าชื่น อกตรมเอาใจลูกเกินไป เลี้ยงลูกไม่รู้จักโต
ขายที่ดินปู่ ย่ า ต า- ย า ย กิน อ ย่ า ให้เป็นอ ย่ า งนี้เลยนะ คนบ้านเรามีฝีมือมากมาย
ทักษะดี ฉลาด มีไหวพริบ เอาตัวรอดเก่ง นำมันออกมาใช้ให้เกิดประโยชน์ดีกว่า
ขอขอบคุณที่มา จาก songtorkwamrak