เมื่อพ่อผู้ที่ แต่งตัวมอมแมมพูดจบ ทุกคนต่างลุกขึ้นปรบมือ (ทำเอาน้ำตาซึม)

เมื่อพ่อผู้ที่ แต่งตัวมอมแมมพูดจบ ทุกคนต่างลุกขึ้นปรบมือ (ทำเอาน้ำตาซึม)

ชายแต่งตัวมอมแมม ไปประชุมผู้ปกครอง ทุกคนพากันหัวเราะ

แต่พอเขาขึ้นพูด บนเวทีทำเอาทุกคน น้ำตาซึ มเมื่อไม่นาน

มานี้เว็บไซต์ต่างป ร ะ เ ท ศ ได้ เ ปิ ด เ ผ ยเรื่องราว ของชาวเ น็ ต

ท่านหนึ่งโดยระบุว่า งานประชุมผู้ปกครอง ที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง

ผู้ปกครองเริ่มทยอยกัน เดินเข้ามาในห้องประชุม ทุกคนแต่งตัวสุภาพ

และเป็นทางการ ผู้ปกครองที่เข้ามาต้องไป ลงชื่อและเดินไปนั่ง

ในที่ที่ถูกจัดเอาไว้ โดยจะมีป้ายชื่อแปะ เอาไว้ที่เก้าอี้ เวลา 08:00 น.

คุณครูใหญ่จะเริ่มทำ การเปิดการประชุมผู้ปกครอง ทันใดนั้นมีชายคนหนึ่ง

เดินเข้ามาในห้องประชุม เขาแต่งตัวสกปรกมอมแมม บนเสื้อมีคราบสี

คราบดิน ดูแล้วเหมือนกับเพิ่งออกมาจากไซด์งานก่อสร้าง

ครูผู้ช่วยเดินเข้าไปถาม ไม่ทราบว่าคุณเป็น ผู้ปกครองของ

ผมเป็นพ่อ ของหวังจื่อเหาครับ

ครูจึงบอกว่า ให้เดินไปลงชื่อ แล้วไปนั่งตามชื่อ ที่ระบุไว้ที่เก้าอี้

ขอโทษครับ ผมอ่านหนังสือ ไม่ออกครับ

ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวดิฉันลงชื่อให้แล้ว พาไปเองค่ะ

เขาเดินก้มตัวตามครู ไปยังที่นั่ง ท่ามกลางเสียงหัวเราะของ ผู้ปกครองในห้อง

ครูใหญ่ได้เชิญผู้ปกครองขึ้นมาพูด บอกเล่าประสบการณ์ ในการอบรมลูก

แต่ผู้ปกครองที่ขึ้นมา พูดก็พูดไปใน ลักษณะคล้ายกัน

คือมีกฎระเบียบที่สร้างให้ลูก หากลูกไม่ทำตามหรือฝ่าฝืน ก็จะโดนลงโทษ

อ ย่ า ง เช่นแม่คนหนึ่งให้ลูกอ่านหนังสือ ท่องศัพท์วันละ 2 ชั่ ว โมง

และยังต้องไปเรียนพิเศษ เสริมวัน เ ส า ร์ อาทิตย์ อีกด้วยหากลูกทำไม่ได้

ก็จะไม่ได้รับค่าขนม ครูใหญ่ขึ้นพูดอีกครั้ง และแจ้งผล

การเรียนเทอมที่ ผ่ า น มา ให้กับทุกคนจึงขอเชิญ ผู้ปกครองของนักเรียน

ที่ได้คะแนนสูงที่สุด ในชั้นเรียนขึ้นมากล่าว คำแนะนำวิธีการอบรมเลี้ยงลูก

ให้มีประสิทธิภาพครูใหญ่ เรียนเชิญพ่อของ หวังจื่อเหาขึ้นบนเวที

เขาเดินขึ้นมา อ ย่ า ง ประหม่าครูใหญ่แสดง ความยินดีด้วยที่หวังจื่อเหา

ได้คะแนนท็อป ของชั้นเรียนในปีนี้ ขอให้คุณพ่อช่วยกล่าวสั้นๆ

เพื่อ แ ช ร์ ประสบการณ์ แก่ผู้ปกครองท่านอื่น ในขณะที่ผู้ปกครองคนอื่นๆ

ต่างก็ตกใจ เพราะเขาเป็นคนไม่มีการศึกษา แต่ลูกชายเขากลับได้ คะแนนสูงสุดในชั้นเรียน

ผมไม่รู้ว่าจะแนะนำ อะไรเพราะผมเป็น คนไม่มีความรู้

ผมแค่ชอบนั่งอยู่ข้างๆลูก นั่งดูลูกทำการบ้าน

ผมทำงานที่ไซด์งาน ก่อสร้างแต่ละวันก็จะยุ่งมาก พอกลับถึงบ้าน

มีเวลาผมก็ อ ย า ก จะนั่งคุยกับลูกใช้เวลานั่ง ดูเขาทำการบ้าน

พอเขาทำการบ้านเสร็จ ก็จะชวนเขาไปกินข้าว หาน้ำให้เขาดื่ม

ลูกชายเคยถามว่า พ่ออ่านไม่ออกแล้วรู้ได้ยังไง ว่าผมทำการบ้านถูกหรือผิด

ผมจึงบอกว่าก็ถ้าวันไห นแกทำเสร็จเร็วก็แปลว่า การบ้านมันง่าย

ถ้าวันไหนแกนั่งคิดนานแสดงว่ามัน ย า ก ผมก็จะหาของกินที่เขาชอบ หรือน้ำเย็นๆมาให้เขาสักแก้ว

ผมเคยถามลูกว่า ลูก อ ย า ก มีชีวิตที่ดี มีบ้านสวยๆ มีรถดีๆขับไหม

ลูกตอบว่า อ ย า ก ครับ ผมจึงบอกว่า พ่อไม่มีความรู้ อ่านหนังสือก็ไม่ออก

จะไปทำงานอะไรดีๆก็คง ย า ก ได้แต่เป็นแรงงานแบบนี้ ถ้าลูก อ ย า ก มีชีวิตที่ดี

ลูกต้องตั้งใจเรียนหนังสือ ความรู้ที่ ติ ด ตัวลูก และช่วยให้ลูกมีอาชีพ

มีการมีงานที่ดีในอนาคตได้ ความจริงถ้าจะให้ ขอบคุณก็ต้องขอบคุณ

คุณครูทุกท่านที่ช่วยสั่งสอน และให้ความรู้กับลูกชายของผม

ทำให้เขามีวันนี้ ขอบคุณครับเขาก้มหัวลง คำนับคุณครู เมื่อพ่อ

ของหวังจื่อเหาพูดจบ ผู้ปกครองที่นั่งอยู่ในห้อง ก็ต่างปรบมือเสียงดัง

คุณพ่อของหวังจื่อเหา พูดได้ดีมาก การให้เวลาอยู่กับลูกนั้นสำคัญมาก

การพูดคุยแลกเปลี่ยน ความคิดเห็นกัน ให้กำลังใจในวันที่ลูกเหนื่อย

จะทำให้ลูกรู้สึกมีคุณค่าและ เป็นแรงผลักดันทำให้ เขาพัฒนาตัวเอง

อ ย่ า คิดว่าเงินทองหรือสิ่งของ จะทดแทนเวลา และความรักจากพ่อแม่ได้

เพราะสิ่งที่ลูกต้องการที่สุด ไม่ใช่สิ่งอื่นใดนอกจาก เวลาที่ได้อยู่กับพ่อแม่เท่านั้นเอง

ขอขอบคุณที่มา จาก chonburipost.com, bitcoretech