(เรื่องเตือนใจ) ต่อให้รักกันมากแค่ไหน ถ้าไม่มีวาสนาด้วยกัน ก็ต้องจากกันอยู่ดี
เมื่อสิ้นวาสนาต่อ กัน ต่อให้รักกัน มากแค่ไหน ก็ต้องจากกันอยู่ดีไม่มีใครอยู่กับเราไปได้ตลอดชีวิตหรอก จะ อ ย า ก จากหรือไม่ก็ต้องจาก เพราะการจากลาคือความจริงของชีวิต ที่ต้องยอมรับให้ได้ คนเคยกอดกัน รักกัน มากแค่ไหน
ซักวันก็ต้องจากหายไป คนเรานั้นไม่รู้หรอ กว่าจะอยู่ด้วยกันถึงวันไหน เพราะไม่มีใครสามารถล่วงรู้เหตุการณ์ อนาคตได้ ชีวิตคู่ของคนสองคนก็เหมือนกับเส้นด้ายบางๆ ที่ไม่รู้ว่าจะขาดออกจากกันวันไหน เพราะบางทีเราก็ทำให้
มันขาดไวขึ้นด้วยตัวของเราเอง เพราะฉะนั้นในช่วงที่ คุณยังรักกัน หากอะไรที่ยอมๆกันได้ก็ยอมกันไปเถอะ อ ย่ า ทะเลาะหรือทำให้ ต่างฝ่ายต้องมานั่งเสียใจเลย เพราะคู่รักบางคู่เขา ก็ไม่มีโอกาสที่จะได้ กลับไปง้อคนที่เขารัก
อ ย่ า ให้ความทรงจำสุดท้าย ในชีวิตของพวกคุณ คือการที่คุณสองคนต้องมานั่งทะเลาะกัน และเสียน้ำตาให้กันอีกเลยต่อให้รักกัน มาก เมื่อหมดบุญวาสนาต่อ กัน แล้วสุดท้าย ก็ต้องจากกันไป เมื่อช่วงชีวิตหนึ่ง เราอาจจะได้เจอคนรักที่ดี
กับเราทุก อ ย่ าง แต่ด้วยบุญวาสนา ที่เราไม่ได้เกิดมาคู่กัน เมื่อหมดบุญวาสนาที่มีต่อ กัน สุดท้ายเรา ก็ต้องเดินจากกันไปอยู่ดี วันนี้ เรามีบทความมาเตือนใจ คนที่ยังมีความรัก ที่ดีหมั่นสร้างบุญร่วมกัน ให้มาก ๆ บางทีความรักก็เหมือนกับ
การชดใช้ ก ร ร ม ร่วมกัน เพราะใช่ว่าความรักนั้น จะโรยไปด้วย กลีบกุหลาบเสมอไปบางคู่ แรก ๆ ก็รักกันดีแต่พอมี ปัญหาก็กลายเป็น ไม่ถูก ช ะ ต า กันกลายเป็นคู่ แ ค้ น คู่ อ า ฆ า ต กันไปซะอย่ างนั้นทั้ง ๆที่เคยรักกันเพราะ
เมื่อถึงเวลาบางครั้ง คนเราก็ต้องแยกจากกันอยู่ดี ต่อให้รู้สึกว่าไม่ อ ย า ก จากแต่ถ้าความรู้สึกมันไม่ได้ทุ ก อ ย่ า ง มีแต่ทางตันไปไหนต่อ ไม่ได้ก็ต้องยอมรับมันอยู่ดี ให้คิดเสียเวลาการเลิกราจากกันไปนั้น
เหมือนเป็นการหมด เ ว ร หมด ก ร ร ม ต่อ กัน จะได้ไม่ต้องผูกพันกันต่อ หรือต้องมามีอะไร ติ ด ค้างกันอีกต่อไป บางคู่ในช่วงเวลาที่ยังรักกันนั้น มักจะมีแต่ปัญหาแทน ที่จะมีความสุข แต่กลับมีแต่ความ ทุ ก ข์เรียกว่าเป็นความรักที่มีแต่ ก ร ร ม ร่วมกัน
เพราะฉะนั้นหากคนเราหมด เ ว ร หมด ก ร ร ม ต่อ กันสุดท้ายยังไง ก็ต้องเลิกรากันไป อยู่ดีอาจเพราะหลายอย่ าง ที่มาเป็นส่วนเสริมเช่นความไม่เข้าใจ กันการนอกใจ หรือทะเลาะหรือเข้ากัน ไม่ได้ซึ่งส่วนใหญ่ มักจะเป็นสาเหตุให้คู่รักหลายๆคู่
เลิกกันไปและสุดท้ายก็ แ ย ก ย้ า ย กันไปตามทางใครทางมันเหมือนเป็นการจบสิ้น เ ว ร ก ร ร ม ที่มีต่อ กันในชาตินี้ว่ากันว่า ที่คนเราได้เจอ กันไม่ใช่เรื่องบังเอิญแต่เพราะบุญ ก ร ร ม ที่เราได้ทำร่วมกัน มาแต่ชาติก่อน
แต่มีเหตุที่ต้องทำให้พรากจากกัน ก็ย่อมเป็นเรื่องธรรมดา เตือนสติได้ดีมากหากสิ้นวาสนาก็ต้องจากกัน อยู่ดีมีชายหญิงคู่หนึ่งรักกัน มากคบกัน มา 3 ปีตกลงจะแต่งงานกัน กำหนดวันเรียบร้อยฝ่ายชายเอง ก็รอคอยวันที่จะได้แต่งงาน
ต่อมาไม่นานฝ่ายชายรู้ข่าวว่าคู่รัก ของตนแต่งงานกับคนอื่น อย่ างกะทันหันและฝ่ายหญิงเอง ก็เต็มใจไม่ได้ถูกบังคับเขาทั้ง งง และเสียใจมากเอาแต่ร้องไห้ไม่กินไม่นอนต่อมาก็ ป่ ว ย หนักเพราะตรอมใจเวลาผ่ า นไปฝ่ายชายอาการ
ทรุดลงเรื่อยๆไปหา ห ม อ เท่าไหร่ก็ไม่ดีขึ้น เลยต่อมามีหลวงตารูปหนึ่ง ผ่ า น มา เมื่อมาถึงหลวงตาหยุดอยู่ ที่หน้าบ้านของชายคนนั้นแล้ว มองเข้าไปในบ้านแล้วจึงเคาะประตู เ ด็ ก รับใช้ออกมาเปิดประตูพบว่า เป็นพระจึงพูดว่า
ไม่ทำบุญนิมนต์ข้างหน้า หลวง ต า ยิ้ ม อ ย่ า ง มีเมตตาและพูดว่า อาตมาไม่ได้มาบิณฑบาตหรอก ในบ้าน มีคน ป่ ว ย ใช่ ไ ห ม อ า ต ม า พอมีความรู้ทางด้าน การแพทย์นิดหน่อยอาจจะพอช่วยได้นะ เ ด็ ก รับใช้ได้ฟังก็อึ้งแต่ก็ บอกว่า
เดี๋ยวต้องไปถามเจ้านายก่อน เ ด็ ก รับใช้เดินเข้าไปในบ้าน ถามเจ้านายเจ้านายตอบ อ ย่ า ง ตัดรำคาญว่าอย ากเข้ามาก็ให้เข้ามา เมื่อหลวง ต า เข้าไปที่ห้องนอนจึงพบว่า ชายเจ้าของบ้านนอนอย่ างหมดอา ลั ย ต า ย อย ากอยู่สีหน้าซีดเซียว
ร่ า ง ก า ย ก็ซูบผอมประหนึ่ง ครึ่งคนครึ่ง ศ พ เ ด็ ก รับใช้นำน้ำมา ถวายหลวงต าพร้อมจัดเก้าอี้ ถวายข้างๆเตียงของ ชายผู้นั้น หลวง ต า ยิ้ ม และพูดว่าอาการหนักเลยนะ ชายคนนั้นก็เงียบไม่สนใจ ในสิ่งที่หลวงต าพูดหลวงตาตรวจ
อาการพอเป็นพิธีจึงกล่าวว่า โ ทร มมากเลยนะ ชายคนนั้นก็ยังไม่สนใจหลวงตาบอ กว่าไม่เชื่อก็มองที่กระจก สิชายคนนั้นไม่สนใจ แต่หางตาก็แลไปที่กระจกแต่งตัว ในห้องนอนเขามองเห็นภาพของคนรัก ในนั้นไม่นานภาพของคนรัก
ก็ค่อยๆจางหายไป กลายเป็นภาพทิวทัศน์ชายทะเล ที่แห่งนั้นเงียบสงบไม่มีคน ผ่ า น มา ขณะที่ชายคนที่ ป่ ว ย มองภาพในกระจกด้วย ความสนใจจึงพบว่ามี ศ พ หญิงสาวนอนเปลือยกาย อยู่ที่ชายหาดเวลาผ่ านไป สักครู่มีชายคนหนึ่งเดินผ่ าน
มาเขามองเห็น ศ พ หญิงคนนั้นด้วยความรังเกีย จจึงเดินผ่ านไปอย่ างรวดเร็ว ต่อมาพักใหญ่ มีชายอีกคนเดินผ่ าน มาเขามองเห็น ศ พ เขา ส ง ส า ร จึงถอ ดเสื้อนอกออกมา คลุมร่างของหญิงคนนั้น ให้และเดินจากไปพักใหญ่ๆอีกเช่นเคย
มีชายอีกคนเดินผ่ านมา เขาพบคนนอนมีผ้า คลุมอยู่จึงเปิดดูเมื่อพบว่าเป็น ศ พ ด้วยใจ ส ง ส า ร จึงจะฝังให้เรียบร้อยแต่ก็ไม่มี เครื่องมือจะขุดเขาจึงตัดสินใจ ใช้มือทั้งสองข้างของเขาค่อย ๆ กอบทรายขึ้น มาเขาทำแบบนี้เรื่อยๆ
จนถึงเย็นพอได้หลุมใหญ่ พอสมควรจึงได้ ฝั ง ศ พ ผู้หญิงคนนั้นและจากไป จากนั้นภาพ ในกระจกก็เปลี่ยนเป็นภาพของ ศ พ หญิงคนนั้นและค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นภาพ ของหญิงอดีตคนรักของเขา เขาได้เห็นก็ตกใจอยู่ครู่หนึ่งกระจก
ก็ปรากฏเป็น ภาพชายคนที่2แล้ว ก็ค่อยๆจางหายไปเหลือแต่เงาของตนเอง ในกระจกขณะนั้น หลวงตาพูดว่าทีนี้เข้าใจหรือยัง ศ พ นั้นคือคู่รักของโยมชายคนที่ช่วยฝัง ศ พ เธอ ผูกวาสนากับเธอหนึ่งชาติ ชาตินี้เธอเลยได้แต่งงาน
กับเขาส่วนโยม ช่วยคลุม ศ พ เธอจึง ผูกวาสนา 3 ปีตอนนี้ พอครบสามปีวาสนาสิ้นแล้ว ก็ต้องจากกันเมื่อชายคนนั้น ฟังจบก็กระอัก เ ลื อ ด ออกมา เ ด็ ก รับใช้ก็ตกใจหลวง ต า ยิ้ ม แล้วพูดว่าโยมรอ ดแล้วเมื่อกี้
โยมกระอัก เ ลื อ ด เ อ า เ ลื อ ด เสียออกมาแล้วนะต่อมา ไม่นานชายคนนั้นได้ออกบวชแ ละ ติ ด ตามหลวงตารูปนั้น ในที่สุดเพราะคนเราเจอ กันไม่ใช่เรื่องบังเอิญความสัมพันธ์ พ่อแม่ พี่น้อง ญาติ เพื่อนคนรัก ฯ ล ฯ ไม่ใช่ของเลื่อนลอย
เมื่อมีวาสนาไม่ต้อง เรียกร้องใดๆ ถึงเวลาก็มาเจอ กัน แต่หากสิ้นวาสนาคงต้อง จากกันรั้งยังไงก็ไม่อยู่ ในตอนที่ ยังอยู่ด้วยกันคุณทำดี ต่อคนรอบข้างของคุณหรือยังเพราะ ถึงเวลาที่ต้องจากกัน ไม่ว่าคุณจะมีเงิน
หรืออำนาจล้นฟ้า ก็เรียกมันกลับคืน มาไม่ได้ทำดี ต่อ กันไว้เถิดเพราะ ไม่มีใครรู้ว่าเราจะต้องจากกัน ตอนไหน
ขอขอบคุณที่มา pankanan, staylifeth
