เรื่องสอนใจ อ ย่ า คิดว่าตัวเองเก่งแล้วไปดูถูกคนอื่น
เรื่องมีอยู่ว่า เ ด็ ก หนุ่มคนหนึ่ง เป็นชาวสงขลาเรียนเก่งมาก ได้ทุนไปเรียนอเมริกาตั้งแต่ เ ด็ ก จนจบด็อกเตอร์ จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน บ้านของ เ ด็ ก หนุ่มอยู่อีกฟากหนึ่ง ของทะเลสาบสงขลา
ต้องนั่งเรือแจวข้ามไป ใช้เวลาแจวประมาณหนึ่งชั่ วโมง เรือที่ ติ ด เครื่องยนต์ไม่มีเหรอลุง ไม่มีหรอกหลานที่นี่มันบ้านนอก มันห่างไกลความเจริญ มีแต่เรือแจวโอ้ ล้าสมัยมากเลยนะลุง
โบราณมากที่อื่น เขาใช้เรือยนต์กันหมดแล้วลุง ลุงยังมานั่งแจวเรืออยู่อีก ไปส่งผมฝั่งโน้นเอาเท่าไรลุง 80 บาท โอเค ไปเลยลุง ในขณะที่ลุงแจวเรือ หนุ่มนักเรียนนอก ก็เล่าเรื่องความทันสมัย ความก้าวหน้า
ความศิวิไลซ์ของ อเมริกาให้ลุงฟัง เมือง ไ ท ยเมื่อเทียบกับอเมริกาแล้ว ล้าสมัยมากไม่รู้คน ไ ท ย อยู่กันได้ยังไง ทำไมไม่พัฒนา ทำไมไม่ทำตามเขาให้ทัน ลุง ลุงใช้คอมพิวเตอร์ ใช้อินเตอร์เน็ตเป็นไหม
ลุงไม่รู้หรอกใช้ไม่เป็น โอ้โฮ ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะ ชีวิตลุงหายไปแล้ว 25% แล้วลุงรู้ไหมว่า เศรษฐกิจของโลกตอนนี้เป็นยังไง ลุงไม่รู้หรอก ลุงไม่รู้เรื่องนี้นะ ชีวิตของลุงหายไป 50%
ลุง ลุงรู้เรื่องนโยบายการค้าโลกไหม แล้วเรื่องดาวเทียมล่ะรู้ไหมลุง ลุงไม่รู้หรอกหลานเอ๊ย ชีวิตของลุงรู้อยู่ อ ย่ า ง เดียวว่า จะทำยังไง ถึงจะแจวเรือให้ถึงฝั่งโน้น ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้ ชีวิตของลุงหายไปแล้ว 75%
พอดีช่วงนั้น เกิดลมพายุพัดมา อ ย่ า ง แรงคลื่นลูกใหญ่ มากท้องฟ้ามืดครึ้ม นี่ พ่อหนุ่มเรียนหนังสือมาเยอะ จบด็อกเตอร์ จากต่างประเทศ ลุงอย ากถามอะไรสักหน่อยได้ไหม ได้ จะถามอะไรหรือลุง
เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม ไม่เป็นหรอกลุง งั้นชีวิตของเอ็งกำลังจะหายไป 100% แล้วพ่อหนุ่ม อ่า นแล้วนั่งยิ้มคนเดียว เพราะนิทานง่ายๆ เรื่องนี้สอนให้คิดอะไรได้มากมาย
ขอขอบคุณที่มา gotoknow, boktorth
