(เรื่องสอนใจ) รถไฟเส้นทางของชีวิต อ่านแล้วเข้าใจชีวิตมากขึ้น
ชีวิตจริง ยิ่งกว่าละคร เพราะชีวิตคนเรานั้น ก็เหมือนกับการเดินทางโดย ส า ร รถไฟ มีสถานีต่างๆ มีการเปลี่ยนเส้นทาง ถนนขรุขระ มีกระทั่งอุ บั ติ เ ห ตุ เราขึ้น รถไฟ ขบวนนี้ตอนเราถือกำเนิด
พ่อแม่ คือ คนที่ตีตั๋วให้เรา เราเชื่อว่าท่าน จะเดินทางด้วยรถ ขบวนนี้กับเราตลอดไป แต่แล้วที่สถานีใด สถานีหนึ่ง ท่านทั้งสอง ก็ต้องลงรถจากไป ปล่อยเราไว้เพียงลำพัง กับการเดินทางนี้
วันเวลา ผ่ า นไป จะมีผู้โดย ส า ร อื่นๆ ขึ้นรถมาเรื่อยๆ หลายคนจะเป็นคน ที่เรารักและผูกพัน เป็นพี่เป็นน้อง เป็นเพื่อน เป็นลูก เป็นหลาน หรือกระทั่งเป็นที่รัก แห่งชีวิตของเราหลายคน
ลงรถไปกลางทาง ทิ้งไว้แค่ความทรงจำความอ้ างว้าง และ คิดถึงอันถาวรในชีวิตเรา หลายคนจากไป อ ย่ า ง ที่เราไม่ทันได้สังเกตด้วยซ้ำว่า เขาลุกจากที่นั่ง และลงรถไฟไปแล้ว การเดินทางโดยรถไฟ
ชีวิตขบวนนี้ จึงเต็มไป ด้วยความรื่นรมย์ ความโ ศ กเ ศ ร้ าความมหัศจรรย์ ความสมหวัง คำสวัสดี คำอำลา และคำอวยพรให้ โชคดี การเดินทางที่ดีที่สุด คือ การได้ช่วยเหลือ ได้รัก ได้มีความสัมพันธ์ที่ดี
กับเพื่อนผู้โดย ส า ร ทุกคน จงแน่ใจว่า เราได้ให้สิ่งที่ดีที่สุด เพื่อให้การเดินทางของพวกเขา มีความราบรื่น และสะดวกสบายความน่าพิศวง ของการเดินทาง อันวิเศษยอดเยี่ยมนี้คือ ตัวเราเองก็ไม่รู้ล่วงหน้า ว่าเราจะต้อง
ลงจาก รถไฟที่สถานีไหน ฉะนั้นเราต้องมีชีวิตให้แจ๋วที่สุด ปรับปรุงตัวเองรู้จักลืม รู้จัก อ ภั ย ให้สิ่งดี ที่สุด ที่เรามีแก่คนรอบข้าง สำคัญเหลือเกิน ที่เราควรทำ อ ย่ า ง นี้ เพราะเมื่อถึงเวลาที่เราต้องลุกจากที่นั่ง
เพื่อลงจากรถไฟไป เราจะได้ทิ้งความทรงจำที่สวยงามไว้แก่ ผู้คนที่ต้องเดินทาง โดย ส า ร รถไฟขบวนชีวิตนี้ต่อไป ขอบคุณมากๆ ที่มาเป็นผู้โดย ส า ร คนหนึ่ง ในขบวนรถไ ฟ ชีวิตของกันและกันเกิดมาแล้ว เราต้องอยู่สู้ชีวิต
หากพินิจมองเห็นทาง สว่างใส จำต้องอด และทนดิ้นรนไป จะแลเห็นความวิไลในตัวตน นี่แหละหนาคือ ค่าแห่งชีวิต ย า ก เพียงนิด อ ย่ า ละเมอ เพ้อพร่ำบ่น ก้าวต่อไป เยื้อง ย่ า ง อ ย่ า ง อดทน สมกับค่าความเป็นคน ค้นถูกทาง
ขอขอบคุณที่มา Thankyou, Chonburi, noonna