(เรื่องสอนใจ) ชายชรากับม้าที่หายไป ให้รู้คุณค่าในชีวิต
ณ ห มู่ บ้านชนบทใน จี น ตอนใต้ ชายชราผู้อาวุโสคนหนึ่ง มีอาชีพฝึกม้าและเลี้ยงม้าขาย วันหนึ่ง ม้าดียอดเยี่ยมของเขาได้หายเข้าป่าไป เพื่อนบ้านที่เคารพนับถือ ต่างพากันมาแสดงความเสียใจต่อชายชราคนนั้น
แต่ชายชรากลับหัวเราะร่าเริง แล้วบอกชาวบ้านว่า ไม่เป็นไรๆ มันอาจจะเป็นโชคดีของข้าก็ได้ อีกไม่กี่วันต่อมา มีม้าป่าฝูงใหญ่วิ่งตาม ม้าตัวที่หายไป มาเข้าคอกของชายชรา ชาวบ้านทราบข่าวต่าง ก็มาแสดงความยินดีไม่ขาดสาย
แต่คราวนี้ชายชรากลับเคร่งขรึม แล้วบอกว่า มันอาจจะเป็น โ ช ค ร้ า ย ของข้าก็ได้ ชายชราได้สอนวิธีฝึกม้าป่าให้เชื่อง แก่ลูกชายคนเดียวของตน ปรากฏว่าวันหนึ่งม้าป่าตัวที่พยศที่สุด ได้สลัดลูกชายตกจากหลังม้า และกระทืบซ้ำ
จนลูกชายกลายเป็นคนขา พิ ก า ร ครั้นเมื่อชาวบ้านทราบข่าว ก็มาแสดงความเสียใจ แต่ชายชรากลับหัวเราะ แล้วบอกชาวบ้านทั้งหลายว่า มันอาจจะเป็นโชคดีของข้าก็ได้ ต่อมา ญี่ ปุ่ น ยกกำลัง ท ห า ร บุก จี น เป็น ส ง ค ร า ม ใหญ่
บรรดาคนหนุ่มใน ห มู่ บ้านต่างๆ ของ จี น จึงถูกเกณฑ์ไปเป็น ท ห า ร หมด รวมถึงหนุ่มๆ ใน ห มู่ บ้านของชายชรานี้ด้วย ยกเว้นลูกชายขา พิ ก า ร ของเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น ที่ไม่ถูกเกณฑ์ไป ต่อมาไม่นาน มีรายงานข่าว เข้ามาใน ห มู่ บ้านว่า
ลูกชายของชาวบ้าน ถูก ท ห า ร ญี่ ปุ่ น สั ง ห า ร หมด ชาวบ้านต่างพากันเสียอกเสียใจ หากใครได้พบชายชรา ก็มักจะพูดคุยว่า ท่านช่างมีบุญแท้ๆ แม้มีลูกขา พิ ก า ร แต่เขาก็ยังได้ใช้ชีวิตต่อไป ไม่เหมือนลูกๆ ของพวกเรา ตอนนี้พวกเรา
ไม่มีลูกชายไว้สืบสกุล เลยสักคน ชายชราจึงมักกล่าวตอบ ชาวบ้านทั้งหลายว่า ย า ม โชคดี อ ย่ า ลืมตัว ย า ม โ ช ค ร้ า ย อ ย่ า สิ้นหวัง ถึงคำตอบจะสั้น แต่ก็เรียบง่าย และเป็นจริงทุกคำ
ขอขอบคุณที่มา aanplearn
