(เรื่องนี้เขียนได้ดีมาก) ขนมหนึ่งห่อกับการตัดสินคนจากภายนอก
อ่า นเรื่องที่ได้รับ การส่งต่อๆกันมาทางไลน์ แล้วประทับใจมาก ตอนแรกๆที่อ่ านไป ก็คิดไปพลางว่า ทำไมผู้หญิงคนนี้ช่างแย่จัง และผู้ชายที่นั่งข้างๆก็กินขนม อ ย่ า ง ไม่รู้สึกอะไร เป็นคนปกติหรือเปล่า
ลองอ่า นดูแล้วจะรู้ว่า เราได้อะไรจากเรื่องเล่านี้ ที่สนามบินนานาชาติ ระดับโลกมี นักธุรกิจหญิงแต่งตัวดี จำเป็นต้องรอเวลา ถึง 3 ชั่ วโมงในการเปลี่ยนเครื่องบิน เพื่อไปจุดหมาย ปลายทาง
เธอตัดสินใจเดินไปซื้อหนังสือ 1 เล่ม และคุกกี้ 1 ห่อ และเตรียมหาที่นั่ง เพื่ออ่ านและกิน ฆ่ า เวลาไปพลางๆ เธอสอดส่ายมองหา ที่นั่งได้1แห่ง เมื่อนั่งลง ก็เตรียมหนังสือ และคุกกี้เพื่ออ่ านและกินไปพลางๆ
เธอสังเกตเห็นว่า ข้างๆเธอมีชายหนุ่ม ซึ่งนั่งเหยียดกาย อ ย่ า ง ไม่สนใจใคร ว่าจะมีใครนั่งอยู่ข้างๆ เขาสักครู่หนึ่งขณะที่เธออ่า นหนังสือ ชายหนุ่มก็หยิบขนมคุกกี้ออกจากถุง ซึ่งวางอยู่ระหว่างคนทั้งสอง
แล้วกินมันทีละชิ้น เธอมองด้วยความโกรธ แต่ไม่ต้องการ ทำเรื่องวุ่นวาย เธอจึงทำเป็นไม่สนใจ เธอเริ่มรู้สึกเบื่อ ที่จะกินคุกกี้ และเฝ้ามองนาฬิกา ในขณะที่ชายหนุ่ม ซึ่งเป็นผู้ ข โ ม ย ไร้ย างอาย
กำลังกินมันให้หมดสิ้นไป เธอเริ่มโมโห และคิดในใจว่า ถ้าฉันไม่ใช่ผู้ดีมีการศึกษาแล้วละก็ ฉันจะชกหน้าเจ้าหมอนี้ ให้แหลกไปเลย ทุกครั้งที่เธอหยิบกิน 1 ชิ้น ชายหนุ่ม ก็หยิบมันกิน 1 ชิ้น
ทั้งสองส่งสาย ต า มองกัน เมื่อคุกกี้เหลือเพียงชิ้นสุดท้าย เธอหยุดและอย ากรู้ว่า ชายหนุ่มจะทำ อ ย่ า ง ไร ชายหนุ่มค่อยๆ หยิบคุกกี้ ชิ้นสุดท้าย แล้วหักออกเป็น 2 ชิ้นส่งให้เธอครึ่งชิ้น และกินเองครึ่งชิ้น
เธอรับจากชายหนุ่ม อ ย่ า ง รวดเร็ว และคิดในใจว่า เขาช่างเป็นคนไร้มารย าทสุดๆ ช่างไร้การศึกษา ไม่มีแม้แต่พูดขอบคุณสักคำ เธอลุกขึ้นหยิบข้าวของทั้งหมดแล้ว ตรงไปยังประตูขึ้นเครื่อง
ไม่แม้แต่เหลียวหลัง กลับมามองหัวขโมย ผู้ไร้มารย าท ซึ่งยังนั่งอยู่ที่เดิม ภายหลังจากขึ้นเครื่อง และนั่งประจำ ที่ อ ย่ า ง สบายแล้ว เธอก็หยิบหนังสือ ที่อ่า นค้างอยู่ขึ้นมาอีกครั้ง ในขณะที่หยิบหนังสือ
จากกระเป๋า ก็พบว่ามีขนมคุ๊กกี้ 1 ห่อ เธอตกใจมาก ถ้าคุ๊กกี้ของฉันยังอยู่ที่นี่ ก็แปลว่าคุ๊กกี้ห่อนั้น เป็นของชายหนุ่ม ที่แบ่งให้เธอกิน เธอลุกขึ้นทันที แล้ววิ่งออกจากเครื่องบินไป ยังที่นั่งของชายหนุ่ม
แต่คงเหลือแต่ ที่นั่งว่างเปล่า มันสายไปเสียแล้ว ที่จะได้ขอโทษชายหนุ่ม ระหว่างเดินกลับเข้าเครื่อง เธอรู้สึก เ จ็ บ ป ว ด หัวใจเธอนั่นเอง ที่ไร้มารย าท เป็นหัว ข โ ม ย ที่ไร้การศึกษา ตัวจริงมีกี่ครั้ง
ในชีวิตของคนเรา ที่ค้นพบในภายหลังว่า สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันไม่ใช่เรื่องจริง มันเป็นการเข้าใจผิด มีกี่ครั้งในชีวิตที่เราขาดความไว้วางใจ ผู้อื่นและทำให้เราตัดสิน ผู้อื่นจากความคิด เย่อหยิ่งของเราเอง
ซึ่งห่างไกลจากความเป็นจริงมากมาย นี่แหละที่ทำให้เรา ต้องคิดซ้ำแล้วซ้ำอีก ก่อนตัดสินผู้อื่น หลายๆสิ่งไม่ได้เป็น อ ย่ า ง ที่เห็นควรมองผู้อื่น ในแง่ดี แล้วคอยสงสัยตัวเองว่า
เรามองโลกในแง่ดีพอแล้ว หรือยังเราเคยแบ่งปัน อะไรแก่คนอื่นบ้างหรือไม่ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ควรคิดบวกเสมอเมื่อเจอปัญหา
ขอขอบคุณที่มา pinterest, stand-smiling
