จะดีหรือเลวเขาไม่ได้วัดกันที่หน้าตาหรือฐานะ มันต้องดูที่จิตใจ

จะดีหรือ เ ล ว เขาไม่ได้วัดกันที่หน้าตาหรือฐานะ มันต้องดูที่จิตใจ

แม่เฒ่าเก็บขยะขายคนหนึ่ง เก็บได้กระเป๋าที่มีเงินสดอยู่ภายใน 100,000 หยวน ตอนคืนให้เจ้าของ กลับถูกเจ้าของเงินกล่าวหาว่า เงินยังขาดอยู่อีก 100,000 หยวน แต่สุดท้ายเรื่องนี้ กลับทำให้หลายคนต้องหลั่งน้ำตา

ในละแวกนี้ ทุกคนต่างรู้ว่า แม่เฒ่า”คนนี้ เป็นคนที่น่าสง ส า ร ที่สุด สามีต ายตั้งแต่ยังหนุ่มๆ ทิ้งลูกชายไว้ให้แม่เฒ่า เลี้ยงดูคนเดียวจนเติบโต เป็นหนุ่ม มีงานทำที่มั่นคง จนเข้าสู่วัยที่ต้องมีครอบครัว หลังแต่งลูกสะใภ้เข้าบ้านได้ 2 ปี

เธอก็คลอดหลานสาวให้ 1 คน แต่ความสุขเปี่ยมล้น นั้นมีแค่ช่วงสั้นๆ 3 ปีต่อมา ลูกชายแม่เฒ่าถูกตรวจพบว่า เป็น โ ร ค เ บ า ห ว า น ขั้นสุดท้าย การ รั ก ษ า ก็เพียงสามารถยืดชีวิต ได้อีกระยะหนึ่ง ลูกสะใภ้รู้ว่าอนาคตคงลำบากแน่

เลยฉวยโอกาสขอ ห ย่ า กับลูกชาย ทิ้งหลานสาวอายุ 3 ขวบ พร้อมกับลูกชาย ที่ ป่ ว ย หนักให้ตกเป็นภาระของ แม่เฒ่า ความ ย า ก จนทำให้ข าดการ รั ก ษ า อ ย่ า ง จริงจัง โ ร ค ของลูกชายทรุ ดหนักลงเรื่อยๆ 3 ปีต่อมา

แม่เฒ่า ต้องยอมรับคำพังเพยที่พูดว่า โชค ร้ า ย ที่สุดของคน คือ ผมขาวต้องส่งผม ดำเดินทางไปสวรรค์ก่อน เวลานี้นางอายุ ย่ า ง เข้า 70 ปีแล้ว การออกไปหางานทำก็ไม่มีใครรับ ต้องอาศัยเก็บของเก่า ตามถังขยะขายยังชีพ

และส่งเสียเลี้ยงดูหลาน สาวคนเดียวให้รอด เช้ามืดของทุกๆวัน แม่เฒ่าจะเข้าไปเก็บเศษผัก ตามแผงผักในตลาดสด เพื่อมาเป็นอาหารประจำวัน พอฟ้าสาง นางจะง่วนอยู่กับ การคุ้ยถังขยะเพื่อหาของที่มีค่าไปขายตกเย็น จะสะพายถุงเศษขยะ

ไปที่จุดรับซื้อ เพื่อแลกเป็นเงินกลับบ้าน วันไหนโชคดีมากๆ นางจะขายได้เงินถึง 100 หยวน แม่เฒ่า มีความผูกพันกับหลานสาวยิ่งชีวิต นางมักคิดว่า ขอให้ตัวเอง อ า ยุ ยื น อีกหลายปี เพราะหากนาง ต า ย เร็วเกินไป หลานสาวคงต้องเป็น

เ ด็ ก กำพร้าอีกครั้ง เช้าวันนี้ หลานสาวบอก แม่เฒ่า ว่า อาม่า คุณครูทวงค่าเทอมอีกแล้ว หากไม่จ่าย ครูบอกว่าจะไม่ให้สอบค่ะ ทั้งหมดเป็นเงินเท่าไหร่ล่ะ 500 ค่ะ อาม่า นางล้วงมือลงไปในถุงผ้า ที่สะพาย ติ ด ตัว หยิบเศษเงินออกมา

ส่วนใหญ่เป็นใบละ 10-20 หยวน นับ อ ย่ า ง ตั้งใจจนครบ 500 หยวน เอาไป เก็บให้ดีนะ ถึงโรงเรียนแล้วรีบเอาให้ครูก่อน แล้วตั้งอกตั้งใจเรียนนะ หลานสาวรับเงิน ด้วยสีหน้าเบิกบานใจ ค่ะ อาม่า แล้วรีบวิ่งไปโรงเรียนทันที

เงิน 500 หยวนสำหรับคนทั่วไปไม่ได้มากมาย แต่สำหรับนางแล้ว ต้องใช้เวลาหาเกินครึ่งเดือนทีเดียว หิมะแรก ของปีนี้เริ่มโปรยปรายลงมาแล้ว บนศีรษะและหลังที่คุ้มงอ ของนางขาวโพลนด้วย เกล็ดหิมะที่เย็นยะเยือก

แม่เฒ่า ยังคงคุ้ยถังขยะ อ ย่ า ง ตั้งใจ ไม่ใยดีกับความหนาว เที่ยงแล้ว นางหยิบขวดน้ำพลาสติก ที่คุ้ยมาจากถังขยะ ในขวดยังมีน้ำเหลืออยู่ ครึ่งขวด มื้อเที่ยงของนาง คือหมั่นโถวที่พกมาจากบ้าน และน้ำครึ่งขวดนั้น

ใกล้ค่ำ แม่เฒ่าแบกของที่หามา ได้ทั้งวันไปขายที่จุดรับซื้อ นางคาดว่าวันนี้คงได้หลายสิบหยวน เพราะเก็บได้มากกว่าทุกวัน หิมะตกหนักขึ้น บนท้องถนนคนเดินเริ่มน้อยลง แม่เฒ่าขายของได้ถึง 75 หยวน นางรู้สึกพึงพอใจ

ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว วันนี้คนงานเลิกงานกลับบ้าน อ ย่ า ง เร่งรีบเพราะหิมะตกหนักขึ้น ไฟบนถนนเริ่มสว่าง เป็นสีเหลืองนวลตัดกับพื้นถนนสีขาว ที่มีหิมะกองหนาเป็นประกายแวววับจับตา ก่อนถึงบ้าน แม่เฒ่าเหลือบเห็น บนถนนมีของสิ่งหนึ่ง

ดูคล้ายกระเป๋าใบเล็กสีออกดำๆ จวนจะถูกหิมะปกคลุมหมดแล้ว เพราะนางเดินช้าจึงสังเกตเห็น นางอดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปดูใกล้ๆ มันเป็นกระเป๋าหนังสีดำจริงๆ หากนางมาช้าอีกเล็กน้อย กระเป๋าจะถูกหิมะคลุมหมด

นางสันนิษฐานว่า เจ้าของกระเป๋าคงเพิ่งทำหล่น จึงยังไม่ถูกหิมะปกคลุมจนหมด นางเก็บกระเป๋าขึ้นมา โอ หนักพอสมควร นางเปิดกระเป๋าออกมาดู ในกระเป๋าหนังสีดำ มีธนบัตรใบละ 100 หยวน ถูกมัดเป็นปึกๆ เต็มกระเป๋า

นับได้ 100,000 หยวนพอดี แม่เฒ่า ยืนงงอยู่ครู่ใหญ่ ไม่ทราบจะจัดการ กับเงินในกระเป๋า อ ย่ า ง ไรดี นางคิดว่าเงินมาก ขนาดนี้คนทำหล่นคงกระวนกระวาย ใจมากดูแล้วเจ้าขอ งเงินคงเพิ่งทำหล่น เพราะกระเป๋ายังไม่ถูกหิมะฝังจนหมด

เราน่าจะรอสักครู่ เผื่อเจ้าของรู้ตัว คงจะกลับมาหา แม่เฒ่า ยืนรออยู่ 10 กว่านาที ปรากฎว่า มีรถเก๋งราคาแพง คันหนึ่งขับมาช้าๆ จากแสงไฟบนถนน สังเกตเห็นในรถมีคนขับ เป็นชายวัยกลางคน ส่วนผู้โดย ส า ร เป็น เ ด็ ก  สาวคนหนึ่ง

ทั้ง 2 ต่างช่วยกันสอดส่ายสายตา มองข้างๆถนนตลอดเวลา จนรถเก๋งมาหยุดอยู่หน้า แม่เฒ่าเหล่าไท้ไถ่ ย า ย ขอถามหน่อย เดินอยู่แถวนี้เห็นกระเป๋าหนังสีดำใบหนึ่ง ตกอยู่แถวนี้ไหม๊ครับ ลักษณะเป็นไงบ้างละ นางถามโชเฟอร์

ผู้ชายคนนั้น ทำไม้ทำมือประกอบบอก ลักษณะกระเป๋า อ ย่ า ง ละเอียด แม่เฒ่าฟังจบก็รู้ว่าผู้ชายคนนี้ เป็นเจ้าของกระเป๋าจริงๆ นางยื่นกระเป๋าหนังคืนให้ผู้ชายคนนั้น แล้วพูดว่า ฉันยืนรอตั้งนานแล้ว คุณเอาคืนไปเถอะ

ฉันไม่ได้แตะต้องเงิน ในกระเป๋าเลยนะรับรองได้ ชายคนนั้นมองดูหน้า แม่เฒ่าเหมือนจะค้นหาความจริง เขาเปิดกระเป๋า พอนับจำนวนเงินเสร็จ ก็หันกลับมาจ้องหน้าแม่เฒ่าอีกครั้ง ด้วยสีหน้าที่ไร้รอยยิ้ม พร้อมกับพูดออกมาเบาๆว่า แปลก

เขาเดินอ้อมไปกระซิบปรึกษา กับสาวน้อยครู่หนึ่ง แล้วจึงเดินมามองหน้า แม่เฒ่า อีกครั้ง พร้อมกับถามว่า เหล่าไท้ไถ่ ในกระเป๋าทำไม จึงเหลือเงินอยู่แค่ 100,000 หยวน อีก 100,000 หายไปไหน แม่เฒ่าตกใจจนหน้าซีด ระล่ำระลักตอบว่า

เปล่านะ ฉันนับดูทีแรกก็มีแค่ 100,000 เอง คุณดูสิ ทั้งตัวฉันก็มีแค่เงิน ขายเศษกระดาษกับขวดน้ำอยู่ 75 หยวนเท่านั้น นางพูดพลาง ล้วงเงินในกระเป๋าผ้าออกมาให้ชายคนนั้นดู พร้อมกับพูดต่อไปว่า ถ้าคุณจะเอาผิดฉัน

ฉันให้เงิน 75 หยวนกับคุณไปก็ได้ พูดพลางยัดเยียดเงินใส่มือชายคนนั้นไปทั้งหมด ในระหว่างที่นางกำลังตื่นตกใจอยู่นี้ เ ด็ ก สาวลงจากรถพร้อมกับพูดว่า ป่าป๊า เงินที่เบิกมาจากแบ้งค์ 200,000 ตอนเช้า ป๊าจ่ายค่าสินค้าในเมืองไป 110,000 แล้วนี่

ในกระเป๋าจึงควรเหลือ 90,000 หยวนไม่ใช่หรือ ผู้เป็นพ่อมีสีหน้าตกใจ อ้อ จริงด้วย ทำไมพ่อลืมไปแล้ว ไม่ไหวพออายุมากหน่อย เรื่องเล็กๆน้อยๆ มักลืมง่ายๆ ขอโทษทีครับเหล่าไท้ไถ่ ผมจ่ายค่าสินค้าไป 110,000 แล้ว

ในกระเป๋าจึงควรเหลือ 90,000 หยวน เหล่าไท้ไถ่เป็นคนซื่อสัตย์และไม่โลภ ผมก็เป็นคนซื่อ เมื่อเงินผมเหลือแค่ 90,000 อีก 10,000 จึงไม่ใช่ของผมเหล่าไท้ไถ่เอาคืนไป ผมไม่เอาเงินคนอื่นเด็ดขาด แม่เฒ่า รับเงิน 10,000 หยวนนั้น

อ ย่ า ง งงๆและยังไม่หายตกใจ รถเก๋งคันนั้นแล่นจากไปช้าๆ จนลับหายไปจากสายตา แม่เฒ่าคิดว่านี่คงเป็นเงิน ที่สวรรค์ประทานมาให้แน่ นางเก็บเงินใส่ในถุงผ้ากอดไว้แนบอก แล้วเดินกลับบ้าน  อ ย่ า ง มีความสุข

บทสนทนา ภายในรถเก๋งคันนั้น ทำไม ป่าป๊าไม่ให้เงินไปโดยตรง ต้องแกล้งหลอกคุณ ย า ยค นนั้นด้วย ลูกไม่สังเกตหรือ นางยอมยืนทนหนาวตากหิมะรอคืนกระเป๋า ที่มีเงินเป็นแสนให้เรา หากป๊ายืนยันจะให้เงินแล้ว นางไม่ยอมรับ

ลูกคิดว่าจะทำยังไงต่อ การที่ป๊าทำแบบนี้ ก็เพื่อให้นางรับเงินก้อนนี้ไป อ ย่ า ง ไม่ตะขิดตะขวงใจ เพราะนางเป็นคน ซื่อที่ไม่คิดเอาเงินคนอื่น และเป็นคนมีน้ำใจสูงมาก สมควรที่ลูกต้องศึกษา จากสังคมให้มากว่า

คนดีหรือ เ ล ว ไม่ได้อยู่ที่รูปร่าง หน้าตา หรือฐานะใดๆ ความดีของคนอยู่ที่จิตใจ และการอบรมสั่งสอน ของครอบครัวเป็นหลัก จำไว้นะลูก

ขอขอบคุณที่มา meokayna