(เรื่องเตือนสติ) ในวันที่พ่อแม่ไม่อยู่แล้ว คุณจะใช้ชีวิตต่อ อ ย่ า ง ไร
ถ้าสักวันพ่อกับแม่ต้องจ ากไปก็คงไม่มีใคร ที่รักเราเหมือนท่านอีกแล้ว ในย ามนั้นย ามที่เรา คิดถึงพ่อแม่เราจะร้องไ ห้หรือไม่ เราจะตี อก ช ก ตั วต่อหน้า โ ล ง ศ พ ท่านหรือไม่ ถ้าว่างจากกิจการงาน มีเวลาพอก็ควรหมั่น กลับไปหาท่านหน่อย
เพราะท่านทั้งสองเฝ้ารอ การกลับมาของเจ้าเสมอ และอ ย่ า เปลืองเวลาไปกับ สถานเริ งรมย์ เพื่อนกินที่ไร้ส าระ พึงระลึกไว้ว่าไ นต์คลั บไม่ใช่บ้าน คาร าโ อเกะก็ แค่ที่ผ่อนคลาย ฉะนั้น อ ย่ า ให้พ่อแม่เอาแต่เฝ้ามองจนทาง
มองเท่าไหร่ ก็ยังไม่เห็นหน้าลูก กลับมาสักที ถ้าวันนึงพ่อกับแม่ ต้องจ ากไ ปจริงๆ มันก็จะไม่มีใครกล้าเรียกคุณกินข้าว ทั้งที่รู้ว่าเรียกแล้ว คุณจะโมโห ดังนั้นไม่ว่าร้านอาห ารข้างนอก จะอร่อยจะหรูหรา
คุณเองก็ อ ย่ า ลืมกลับบ้าน ไปกินข้าวกับพ่อแม่บ้าง คุณ อ ย่ าใ ห้พ่อแม่ ต้องโท รหาคุณครั้งแล้วครั้งเล่า อ ย่ า ให้ความเสียใจนั้นมันกลายเป็นบ าป อ ย่ า รอให้พ่อแม่จ ากไ ปค่อยมาโห ยหา อย ากกินข้าวกับพ่อแม่อีกสักมื้อ
เหมือนคนอื่นเขา แต่มันสายเกินไปแล้ว ถ้าวันหนึ่ง พ่อกับแม่ต้องจ ากไ ป ก็จะไม่มีใครคอยยุ่งคุณอีกต่อไป ไม่มีใครคอยมาถามว่า งานของลูกเป็นยังไงบ้าง เข้ากับเพื่อนร่วมงานได้มั้ย เจ้านายใจดีมั้ย สีหน้าซีดๆ ไม่สบายหรือเปล่าลูก
กินให้เยอะๆนะ เพราะแม่ซื้อไ ข่มาทำพะโล้ ให้ตั้งเยอะเลย เอาไปฝากเพื่อนที่ทำงานด้วย เมื่อคืนกลับมากี่โมงได้นอนบ้างมั้ย ใครจะคอยใส่ใจ ห่วงใยคุณทุกเวลาแบบนี้ ถ้าไม่ใช่พ่อแม่ และย ามที่พ่อแม่ไม่สบาย คุณลางานไปเฝ้าไ ข้ท่านได้ไหม
คุณ อ ย่ าเอาแต่จ้างพย าบ าลไปเฝ้า เขานั้นไม่ใช่ลูกที่พ่อแม่หวัง จะได้กำลังใจจากเขา ถ้าวันหนึ่งพ่อกับแม่ต้องจ ากไ ปก็ไม่มีใครแล้ว ที่จะรักที่จะเอ็ นดูคุณเหมือนกับพ่อแม่ ไม่มีใครอีกแล้วที่คอยเรียกชื่อเล่น สมัยคุณยังเป็นเด็ ก
ฉะนั้น จงเป็นลูกกตัญญู เป็นคนที่รู้คุณคน ถ้าคุณไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ ก็สักอาทิตย์ละหนึ่งครั้ง โทรหาท่านบ้าง เล่าเรื่องราวของคุณให้ท่านฟัง ท่านจะได้ไม่ต้องห่วงไม่กังวลอีกต่อไป อ ย่ า พาคนที่รังเกี ย จพ่อแม่ของเขาเอง
เข้าบ้านของเราเชียว อ ย่ า คบคนที่ไม่เคารพ รักพ่อแม่ของเขาเป็นเพื่อน คนที่ไม่เคารพรัก แม้แต่พ่อแม่ตัวเอง เขาจะมีใจเคารพรัก คนอื่นได้หรอ เพราะคนที่ให้ อ ภั ย แม้แต่พ่อแม่ของตัวเองไม่ได้ จะให้ อ ภั ย คนอื่นได้หรอ
ขอขอบคุณที่มา นุสน ธิ์บุคส์, tamnanna
