เรื่องนี้เขียนไว้ดีๆมาก รถไฟสายของชีวิต
ชีวิตคนเรา ก็เหมือนกับการเดินทางโดย ส า ร ด้วยรถไฟ มีสถานีต่างๆ มากมาย มีการเปลี่ยนเส้นทาง มีผู้คนพลุกพล่าน แม้กระทั่ง มี อุ บั ติ เ ห ตุ เกิดขึ้นได้ทุกเวลา เราขึ้นรถไฟขบวนนี้ ตอนถือกำเนิด พ่อและแม่
คือคนที่ตีตั๋วให้เรา เราเชื่อว่า ท่านจะเดินทางด้วยรถไฟขบวนนี้กับเราตลอดไป แต่แล้ว ณ สถานีใด สถานีหนึ่ง ท่านทั้งสองก็ต้องลงรถจากไป ปล่อยให้เราเดินทางต่อตามลำพัง วันเวลา ผ่ าน ไปมีผู้โดย ส า ร คนอื่นๆ
ขึ้นรถมาเรื่อยๆ หลายคนเป็นคนที่เรารักและผูกพัน เป็นพี่ เป็นน้อง เป็นเพื่อน เป็นลูก เป็นหลาน และเป็นที่รักของเราหลายคน ลงรถไปกลางทาง ทิ้งไว้เพียงความทรงจำ ความอ้างว้าง และความคิดถึงหลายคน
จากไป อ ย่ า ง ที่เราไม่ทันได้สังเกตด้วยซ้ำ ว่าเขาลุกจากที่นั่ง และลงรถไฟไปแล้ว การเดินทางโดยรถไฟขบวนนี้ จึงมีทั้งความรื่นรมย์ ความโศกเศร้า ความมหัศจรรย์ ความสมหวัง คำทักทาย คำอำลา
และคำอวยพร ขอให้ทุกคน โชคดี การเดินทางที่ดีที่สุด คือการได้ช่วยเหลือ ได้รัก ได้สร้างความสัมพันธ์อันดี กับเพื่อนผู้โดย ส า ร ทุกคน จงแน่ใจว่า เราได้ให้สิ่งที่ดีที่สุด เพื่อให้การเดินทางของพวกเขา มีความราบรื่น
และสะดวกสบายความน่าพิศวง ของการเดินทางอันวิเศษนี้คือ ตัวเราเองก็ไม่รู้ล่วงหน้า ว่าเราจะต้องลงจากรถไฟที่สถานีไหน ฉะนั้น เราต้องใช้ชีวิตให้ยอดเยี่ยมที่สุด ปรับปรุงตัวเอง รู้จักลืม รู้จัก อ ภั ย มอบสิ่งที่ดีที่สุดให้แก่คนรอบข้าง
ที่เราต้องทำ อ ย่ า ง นี้ เพราะเมื่อถึงเวลาที่เราต้องลุกจากที่นั่ง เพื่อลงจากรถไฟไป เราจะได้ทิ้งความทรงจำที่สวยงาม ไว้ให้ผู้คนที่ต้องเดินทางโดย ส า ร รถไฟสายชีวิตขบวนนี้ ต่อไปขอบคุณที่มาเป็นผู้โดย ส า ร คนหนึ่ง
ในขบวนรถไฟสายชีวิต ขอบคุณที่มา ติ ด ตามอ่านข้อคิดดีๆ ขอให้ผู้ร่วมทางทุกท่าน พบพานแต่ความรื่นรมย์ ในการเดินทางบนรถไฟสายชีวิต เรารู้สึกยินดีที่ในช่วงเวลาหนึ่ง ณ สถานีใด สถานีหนึ่ง เรามีโอกาสได้เดินทางร่วมกัน ขอบคุณนะ
ขอขอบคุณที่มา Thankyou, Chonburi, aanplearn
