(เรื่องนี้เขียนได้มาก) ถึงพ่อกับแม่จะไม่มีใบปริญญา แต่ก็ส่งลูกเรียนจนจบได้

(เรื่องนี้เขียนได้มาก) ถึงพ่อกับแม่จะไม่มีใบปริญญา แต่ก็ส่งลูกเรียนจนจบได้

พ่อ แม่ นี่เก่งเนาะไม่มี ปริญญาสักใบ แต่ส่งให้ลูกเรียนจน  จบปริญญาได้ พ่อ แม่ นี่ แกร่งเนาะ มีกันอยู่สองคน แต่  เลี้ยงลูกห้าหกคน จนเติบโต กว่าท่านได้ พ่อ แม่ นี่ก็แปลกดี ไม่เคย มีข้าวของดี ๆ ใช้แต่มีปัญญาหาเงิ นมาซื้อข้าวของดี ๆ

ให้ลูกได้ ทำให้ลูกเข้ากับสังคม ได้โดยไม่อายใคร พ่อ แม่ นี่ก็ตลกดีเนาะไม่เคยได้หยุดพัก แต่ก็ไม่เคยบ่นท่านยอมทน กับความเหนื่อย เพียงเพราะกลัวว่า เราจะไม่สบาย ท่านคือคนที่ เชื่อมั่นในตัวเรา แม้ในวันที่เรา หมดความเชื่อมั่น

ในตัวเอง เหนื่อยเมื่อไหร่ กลับไปหากำลังใจที่บ้านนะ คนทางนั้น  ไม่เคยดูถู กเรา แม้ในวันที่เรา ดูถู กตัวเอง พ่อแม่ ยอมทานข้าวกับเกลือได้ เพื่อ ให้ลูกได้ทานกับข้าวดี ๆ ถ้าลูกยิ้มได้ พ่อ แม่ ก็ อิ่ม อย่ ามองสิ่งที่ ท่านทุ่มเทให้เป็น

สิ่งเล็กน้อย เพราะมันอาจหมายถึง  ทั้งหมดที่ท่านทั้งสองมี เสื้อเก่า ๆ พ่อ แม่ ใส่ได้ แค่เห็นลูกมี ข้าวของเครื่องใช้ ไม่รู้ว่า เรานึกถึงพ่อแม่ตอนไหนบ้าง แต่สำหรับท่าน คงไม่มีเวลาไหน ไม่นึกถึงลูก วันไหน สำนึกบุญคุณได้

จงรีบกลับไปดูแล ท่านทั้งสอง อย่ าบ่นหากท่านทำอะไรไม่ถูกใจ เพราะท่านต้องทน มากกว่าเราเยอะ ไปเถอะ กลับไป กอดท่าน ก่อนที่จะถึงวันนั้น วันที่ตัวของท่านเย็น จนกอดไม่อุ่นอีกแล้ว

ขอขอบคุณที่มา bitcoretech, chilljungloei