เรื่องจริงสอนใจ หากคุณเป็นคนซื่อสัตย์ ธรรมชาติจะคัดสรรค์สิ่งดีๆมาให้คุณ
ซื่อสัตย์ ถูก ชายนามว่า ฉลาด ปล่อยไว้ที่เกาะร้าง กลางทะเลซื่อสัตย์ พ ย า ย า ม คิดหาวิธีที่จะกลับขึ้น ฝั่งสิ่งที่ซื่อสัตย์หวังก็คือ จะมีเรือซักลำผ่ านมาทางนี้บ้างซื่อสัตย์ ก็ได้ยินเสียงเพลงแววมาแต่ไกล ซื่อสัตย์รีบมองไปยังต้นเสียงนั้น
มีเรือลำหนึ่งกำลังมุ่งมายังเกาะนี้ บนเรือลำนั้นมีธงผืนเล็ก โบกสะบัดอยู่บนธงนั้นเขียนคำว่า ความสุข ที่แท้เป็นเรือของความสุขนั่นเอง ซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียกเรือของ ความสุข ความสุข ความสุข ผมคือซื่อสัตย์
คุณช่วยพาผมขึ้นฝั่งได้ไหม เมื่อความสุขได้ยิน ก็พูดกับซื่อสัตย์ ว่าไม่ได้หรอก หากผมพาคุณขึ้นมา ด้วยผมจะหมดสุข คุณดูสิ ผู้คนมากมายในสังคมยุคนี้ที่พูดความจริงแล้ว กลับไม่มีความสุข ขอโทษนะซื่อสัตย์ ผมรับคุณขึ้นมาไม่ได้พูดเสร็จ
ความสุขก็จากไปผ่ านไปสักครู่หนึ่ง ตำแหน่ง ก็ผ่ า น มาซื่อสัตย์ ตะโกนเรียกตำแหน่ง ตำแหน่ง ตำแหน่ง ผมคือซื่อสัตย์ ผมขออาศัยเรือของคุณขึ้นฝั่งได้ไหม ตำแหน่งพอได้ยิน ก็รีบหันหัวเรือให้ห่างออกไป จากนั้นก็หันมาพูด
กับซื่อสัตย์ว่า ไม่ได้ ไม่ได้ ซื่อสัตย์คุณจะขึ้นมาอยู่กับผมไม่ได้ คุณรู้ไหม ตำแหน่งที่ผมได้มานั้นมัน ย า กเย็นสักเพียงใด หากผมพาซื่อสัตย์ อ ย่ า ง คุณมาอยู่ด้วย ผมก็จะสูญเสียตำแหน่งไปแน่ๆ เพราะ ตำแหน่งนี่ผมได้มา
ด้วยความไม่ซื่อสัตย์ ยังไงผมไม่ขออยู่ร่วมกับคุณ ซื่อสัตย์น้ำตาคลอ เ บ้ า มองตำแหน่งที่รีบออกเรือจากไป อ ย่ า ง สิ้นหวัง รู้สึกสับสนในตนเองเป็น อ ย่ า ง ยิ่ง หรือ ในปัจจุบันนี้ ไม่มีใครต้องการซื่อสัตย์แล้วอยู่ๆ
ท่วงทำนองที่ไม่ค่อยจะเข้ากันนัก ก็แว่วดังขึ้นมา เรือลำหนึ่งบรรทุก แข่งขัน เป็นจำนวนมาก ผ่ า น มาซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียก แข่งขัน แข่งขัน ผมขอขึ้นเรือของคุณได้ไหม แข่งขันถามกลับมา คุณเป็นใคร คุณมีประโยชน์แค่ไหนกับพวกเรา
ซื่อสัตย์ไม่อย ากพูดอะไรมาก เพราะเกรงว่าจะพลาดโอกาสอีก แต่ซื่อสัตย์ก็คือซื่อสัตย์ ยังไงก็พูดความจริงเสมอ ผมคือซื่อสัตย์ห๊า คุณคือซื่อสัตย์ หากพวกเรามีคุณอยู่ด้วย เราจะแข่งขันเอาชน ะอะไรกับใครที่ไหนได้พูดเสร็จ
แข่งขันก็หันหัวเรือจากไปอย่ างรวดเร็ว ในขณะที่ซื่อสัตย์กำลังสิ้นหวัง อยู่ๆก็มีน้ำเสียงอันเมตตาดังขึ้นว่า ลูกจ๋า ขึ้นเรือเถิดเมื่อซื่อสัตย์ เงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นผู้เฒ่าคนหนึ่งยืนอยู่บนเรือฉัน คือกาลเวลา กาลเวลาแนะนำตัว
ทำไมต้องมาช่วยผมครับ ซื่อสัตย์ถามออกไปด้วยความสงสัยมี แต่กาลเวลาเท่านั้นที่รู้ว่ าซื่อสัตย์มีค่ามากเพียงใด กาลเวลาพูดออกไปด้วยรอยยิ้มกาลเวลาได้เล่าให้ซื่อสัตย์ฟังว่า พบ ความสุข ตำแหน่ง แข่งขัน
ที่ต่างก็เรือล่มอยู่ กลางทะเลตัวข้ากาลเวลาในอดีต เคยเป็นทั้งความสุข ตำแหน่ง และ แข่งขัน มาหมดแล้ว สิ่งที่ข้าได้เรียนรู้ก่อน มาเป็นกาลเวลา คือ ทุกสิ่งที่เคยเป็น ความสุขจะหายไปถ้าไม่มีความซื่อสัตย์
ตำแหน่งที่ได้มาก็ เป็นตำแหน่งจอมปลอมการแข่งขัน ก็จะได้ชัยชนะอยู่ได้ไม่นาน ก็จะล้มเหลวไม่เป็นท่า จงเป็นคนซื่อสัตย์ เพราะเวลาเท่านั้น ที่จะคัดสิ่งที่ดีให้กับคุณ
ขอขอบคุณที่มา khaonaroo, staylifeth
